Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπράσσω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συμπράσσω συμπράξω

Structure: συμπράσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join or help in doing, to assist, in procuring, to help in negotiating, to act with, cooperate with
  2. to lend aid, cooperate, the confederates
  3. to share in
  4. to assist in avenging

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπράσσω συμπράσσεις συμπράσσει
Dual συμπράσσετον συμπράσσετον
Plural συμπράσσομεν συμπράσσετε συμπράσσουσιν*
SubjunctiveSingular συμπράσσω συμπράσσῃς συμπράσσῃ
Dual συμπράσσητον συμπράσσητον
Plural συμπράσσωμεν συμπράσσητε συμπράσσωσιν*
OptativeSingular συμπράσσοιμι συμπράσσοις συμπράσσοι
Dual συμπράσσοιτον συμπρασσοίτην
Plural συμπράσσοιμεν συμπράσσοιτε συμπράσσοιεν
ImperativeSingular σύμπρασσε συμπρασσέτω
Dual συμπράσσετον συμπρασσέτων
Plural συμπράσσετε συμπρασσόντων, συμπρασσέτωσαν
Infinitive συμπράσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπρασσων συμπρασσοντος συμπρασσουσα συμπρασσουσης συμπρασσον συμπρασσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπράσσομαι συμπράσσει, συμπράσσῃ συμπράσσεται
Dual συμπράσσεσθον συμπράσσεσθον
Plural συμπρασσόμεθα συμπράσσεσθε συμπράσσονται
SubjunctiveSingular συμπράσσωμαι συμπράσσῃ συμπράσσηται
Dual συμπράσσησθον συμπράσσησθον
Plural συμπρασσώμεθα συμπράσσησθε συμπράσσωνται
OptativeSingular συμπρασσοίμην συμπράσσοιο συμπράσσοιτο
Dual συμπράσσοισθον συμπρασσοίσθην
Plural συμπρασσοίμεθα συμπράσσοισθε συμπράσσοιντο
ImperativeSingular συμπράσσου συμπρασσέσθω
Dual συμπράσσεσθον συμπρασσέσθων
Plural συμπράσσεσθε συμπρασσέσθων, συμπρασσέσθωσαν
Infinitive συμπράσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπρασσομενος συμπρασσομενου συμπρασσομενη συμπρασσομενης συμπρασσομενον συμπρασσομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπράξω συμπράξεις συμπράξει
Dual συμπράξετον συμπράξετον
Plural συμπράξομεν συμπράξετε συμπράξουσιν*
OptativeSingular συμπράξοιμι συμπράξοις συμπράξοι
Dual συμπράξοιτον συμπραξοίτην
Plural συμπράξοιμεν συμπράξοιτε συμπράξοιεν
Infinitive συμπράξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπραξων συμπραξοντος συμπραξουσα συμπραξουσης συμπραξον συμπραξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπράξομαι συμπράξει, συμπράξῃ συμπράξεται
Dual συμπράξεσθον συμπράξεσθον
Plural συμπραξόμεθα συμπράξεσθε συμπράξονται
OptativeSingular συμπραξοίμην συμπράξοιο συμπράξοιτο
Dual συμπράξοισθον συμπραξοίσθην
Plural συμπραξοίμεθα συμπράξοισθε συμπράξοιντο
Infinitive συμπράξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπραξομενος συμπραξομενου συμπραξομενη συμπραξομενης συμπραξομενον συμπραξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσύμπρασσον ἐσύμπρασσες ἐσύμπρασσεν*
Dual ἐσυμπράσσετον ἐσυμπρασσέτην
Plural ἐσυμπράσσομεν ἐσυμπράσσετε ἐσύμπρασσον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυμπρασσόμην ἐσυμπράσσου ἐσυμπράσσετο
Dual ἐσυμπράσσεσθον ἐσυμπρασσέσθην
Plural ἐσυμπρασσόμεθα ἐσυμπράσσεσθε ἐσυμπράσσοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ γὰρ δὴ ἀφίκετο ἡ Μήδεια ἐσ Ιὠλκόν, αὐτίκα ἐπεβούλευε τῷ Πελίᾳ, τῷ ἔργῳ μὲν συμπράσσουσα τῷ Ιἄσονι, τῷ λόγῳ δὲ ἀπεχθανομένη. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 11 2:1)

Synonyms

  1. to share in

  2. to assist in avenging

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION