Sense

1. to join or help in doing, to assist, in procuring, to help in negotiating, to act with, cooperate with
2. to lend aid, cooperate, the confederates
3. to share in
4. to assist in avenging

Examples

• ἐπεὶ δὲ πρέσβεισ ἐλθόντεσ ἐκ Λακεδαίμονοσ αὐτοκράτορεσ καὶ τῇ βουλῇ προεντυγχάνοντεσ ἔδοξαν ἐπὶ πᾶσιν ἥκειν τοῖσ δικαίοισ, δείσασ ὁ Ἀλκιβιάδησ μὴ καὶ τὸν δῆμον ἀπὸ τῶν αὐτῶν λόγων ἐπαγάγωνται, περιῆλθεν αὐτοὺσ δι’ ἀπάτησ καὶ ὁρ́κων ὡσ ἅπαντα συμπράξων, ἂν μὴ φῶσι μηδ’ ὁμολογήσωσιν ἥκειν αὐτοκράτορεσ· (Plutarch, , chapter 10 4:2)
• πλησιάζοντι δὲ Πομπήιοσ μὲν ὁ σύναρχοσ ἐπαινῶν καὶ ἀρεσκόμενοσ τοῖσ γιγνομένοισ ἀφίκετο συμπράξων ἐσ ἅπαντα, Μάριοσ δὲ καὶ Σουλπίκιοσ ἐσ παρασκευὴν ὀλίγου διαστήματοσ δεόμενοι πρέσβεισ ἑτέρουσ ἔπεμπον ὡσ δὴ καὶ τούσδε ὑπὸ τῆσ βουλῆσ ἀπεσταλμένουσ, δεόμενοι μὴ ἀγχοτέρω τεσσαράκοντα σταδίων τῇ Ῥώμῃ παραστρατοπεδεύειν, μέχρι ἐπισκέψαιντο περὶ τῶν παρόντων. (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 7 3:9)
• Πάκοροσ δ’ ὁ Πάρθων στρατηγὸσ σὺν ἱππεῦσιν ὀλίγοισ Ἀντιγόνου δεηθέντοσ εἰσ τὴν πόλιν ἔρχεται, λόγῳ μὲν ὡσ καταπαύσειεν τὴν στάσιν, τὸ δ’ ἀληθὲσ συμπράξων ἐκείνῳ τὴν ἀρχήν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 14 434:1)

Similar forms

• συμπράττειν (37)
• συμπράξειν (27)
• συμπρᾶξαι (12)
• συμπράττων (12)
• συμπράσσειν (8)
• συμπράξας (4)
• συμπράξει (4)
• συμπράξεως (3)
• συμπράξων (3)
• σύμπραξον (2)
• συμπράττει (2)
• συμπράξαιεν (2)
• συμπράξειεν (2)
• συμπράξασι (1)
• συμπράσσουσα (1)
• συμπρᾶξαί (1)
• συμπράξετε (1)
• συμπράκτωρ (1)
• συμπράττητε (1)
• συμπράξειε (1)
• συμπράξω (1)
• συμπράξομεν (1)
• συμπράσσοι (1)
• συμπράττωσι (1)
• συμπραγ (1)
• συμπράττῃ (1)
• συμπράξοντα (1)
• συμπράσσων (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.