Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπολεμέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συμπολεμέω συμπολεμήσω

Structure: συμ (Prefix) + πολεμέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join in war, with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπολεμῶ συμπολεμεῖς συμπολεμεῖ
Dual συμπολεμεῖτον συμπολεμεῖτον
Plural συμπολεμοῦμεν συμπολεμεῖτε συμπολεμοῦσιν*
SubjunctiveSingular συμπολεμῶ συμπολεμῇς συμπολεμῇ
Dual συμπολεμῆτον συμπολεμῆτον
Plural συμπολεμῶμεν συμπολεμῆτε συμπολεμῶσιν*
OptativeSingular συμπολεμοῖμι συμπολεμοῖς συμπολεμοῖ
Dual συμπολεμοῖτον συμπολεμοίτην
Plural συμπολεμοῖμεν συμπολεμοῖτε συμπολεμοῖεν
ImperativeSingular συμπολέμει συμπολεμείτω
Dual συμπολεμεῖτον συμπολεμείτων
Plural συμπολεμεῖτε συμπολεμούντων, συμπολεμείτωσαν
Infinitive συμπολεμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπολεμων συμπολεμουντος συμπολεμουσα συμπολεμουσης συμπολεμουν συμπολεμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπολεμοῦμαι συμπολεμεῖ, συμπολεμῇ συμπολεμεῖται
Dual συμπολεμεῖσθον συμπολεμεῖσθον
Plural συμπολεμούμεθα συμπολεμεῖσθε συμπολεμοῦνται
SubjunctiveSingular συμπολεμῶμαι συμπολεμῇ συμπολεμῆται
Dual συμπολεμῆσθον συμπολεμῆσθον
Plural συμπολεμώμεθα συμπολεμῆσθε συμπολεμῶνται
OptativeSingular συμπολεμοίμην συμπολεμοῖο συμπολεμοῖτο
Dual συμπολεμοῖσθον συμπολεμοίσθην
Plural συμπολεμοίμεθα συμπολεμοῖσθε συμπολεμοῖντο
ImperativeSingular συμπολεμοῦ συμπολεμείσθω
Dual συμπολεμεῖσθον συμπολεμείσθων
Plural συμπολεμεῖσθε συμπολεμείσθων, συμπολεμείσθωσαν
Infinitive συμπολεμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπολεμουμενος συμπολεμουμενου συμπολεμουμενη συμπολεμουμενης συμπολεμουμενον συμπολεμουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὔτ’ οὖν ἡλικίαν ἔχω συμπολεμεῖν ἔτι σχεδὸν οὐδενί, κοινόσ τε ὑμῖν εἰμι, ἄν ποτέ τι πρὸσ ἀλλήλουσ δεηθέντεσ φιλίασ ἀγαθόν τι ποιεῖν βουληθῆτε· (Plato, Epistles, Letter 7 175:2)
  • οὐ μὴν ἐκουφίσθη γε τούτοισ ὁ Πομπήϊοσ, ἀλλ’ εὐθὺσ εἰσ τὴν Κελτικὴν ὑπ’ αὐτοῦ πεμπόμενοσ, ἣν ἔχων ὁ Μέτελλοσ ἐδόκει μηδὲν ἄξιον πράττειν τῆσ παρασκευῆσ, οὐ καλῶσ ἔφη ἔχειν πρεσβύτερον καὶ προὔχοντα δόξῃ στρατηγίασ ἀφαιρεῖσθαι, βουλομένῳ μέντοι τῷ Μετέλλῳ καὶ κελεύοντι συμπολεμεῖν καὶ βοηθεῖν ἕτοιμοσ εἶναι. (Plutarch, Pompey, chapter 8 4:1)
  • ὁρῶν δ’ ὅτι σίτῳ πάντων ἀνθρώπων πλείστῳ χρώμεθ’ ἐπεισάκτῳ, βουλόμενοσ τῆσ σιτοπομπίασ κύριοσ γενέσθαι, παρελθὼν ἐπὶ Θρᾴκησ Βυζαντίουσ συμμάχουσ ὄντασ αὑτῷ τὸ μὲν πρῶτον ἠξίου συμπολεμεῖν τὸν πρὸσ ὑμᾶσ πόλεμον, ὡσ δ’ οὐκ ἤθελον οὐδ’ ἐπὶ τούτοισ ἔφασαν τὴν συμμαχίαν πεποιῆσθαι, λέγοντεσ ἀληθῆ, χάρακα βαλόμενοσ πρὸσ τῇ πόλει καὶ μηχανήματ’ ἐπιστήσασ ἐπολιόρκει. (Demosthenes, Speeches 11-20, 123:2)
  • ἀντὶ δὲ τοῦ τὸν Ἑλλήσποντον ἔχειν Φίλιππον λαβόντα Βυζάντιον, συμπολεμεῖν τοὺσ Βυζαντίουσ μεθ’ ἡμῶν πρὸσ ἐκεῖνον. (Demosthenes, Speeches 11-20, 333:3)
  • καὶ τῶν ζῴων μόνῳ τῷ ἵππῳ μετουσία στεφάνου καὶ ἀγῶνοσ ἔστιν, ὅτι μόνοσ καὶ πέφυκε καὶ ἤσκηται μαχομένοισ παρεῖναι καὶ συμπολεμεῖν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, 10:1)

Synonyms

  1. to join in war

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION