προπολεμέω
ε-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
προπολεμέω
προπολεμήσω
Structure:
προ
(Prefix)
+
πολεμέ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to make war for or in defence of, the guards or defenders of a country, the body intended to act as guards
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπεὶ δ’ Ἀντώνιοσ μὲν ἥττητο, τῶν δ’ ὑπάτων ἀμφοτέρων ἀποθανόντων ἐκ τῆσ μάχησ πρὸσ Καίσαρα συνέστησαν αἱ δυνάμεισ, δείσασα δ’ ἡ βουλὴ νέον ἄνδρα καὶ τύχῃ λαμπρᾷ κεχρημένον ἐπειρᾶτο τιμαῖσ καὶ δωρεαῖσ ἀποκαλεῖν αὐτοῦ τὰ στρατεύματα καὶ περισπᾶν τὴν δύναμιν, ὡσ μὴ δεομένη τῶν προπολεμούντων Ἀντωνίου πεφευγότοσ, οὕτωσ ὁ Καῖσαρ φοβηθεὶσ ὑπέπεμπε τῷ Κικέρωνι τοὺσ δεομένουσ καὶ πείθοντασ ὑπατείαν μὲν ἀμφοτέροισ ὁμοῦ πράττειν, χρῆσθαι δὲ τοῖσ πράγμασιν ὅπωσ αὐτὸσ ἔγνωκε, παραλαμβάνοντα τὴν ἀρχήν, καὶ τὸ μειράκιον διοικεῖν ὀνόματοσ καὶ δόξησ γλιχόμενον. (Plutarch, Cicero, chapter 45 4:1)
- ὡσ δὲ ἐπελθὼν ὁ Ἀντίγονοσ εἰσ λόγουσ αὐτόν ἐκάλει πρὸ τῆσ πολιορκίασ, ἀπεκρίνατο πολλοὺσ εἶναι τοὺσ Ἀντιγόνου φίλουσ καὶ μετὰ Ἀντίγονον ἡγεμόνασ, ὧν δὲ αὐτὸσ προπολεμεῖ μηδένα λείπεσθαι μετ’ αὐτόν· (Plutarch, chapter 10 2:1)
- διελὼν δὲ καὶ τούτων τοὺσ ὑπὲρ τετταράκοντα καὶ πέντε ἔτη γεγονότασ ἀπὸ τῶν ἐχόντων τὴν στρατεύσιμον ἡλικίαν, δέκα μὲν ἐποίησε λόχουσ νεωτέρων, οὓσ ἔδει προπολεμεῖν τῆσ πόλεωσ, δέκα δὲ πρεσβυτέρων, οἷσ ἀπέδωκε τειχοφυλακεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 16 5:5)
- ὅθεν ἐγὼ δοκιμάζω τὴν μὲν ἀρχὴν ἐᾶν τῶν Μακεδόνων προπολεμεῖν ὑμῶν πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ, Φίλιππον δὲ ἐκστῆναι τοῖσ Ἕλλησιν ὧν πρότερον ἀντέλεγε χωρίων, καὶ Ῥωμαίοισ ἐσ τὴν τοῦ πολέμου δαπάνην ἐσενεγκεῖν τάλαντα διακόσια, ὅμηρά τε δοῦναι τὰ ἀξιολογώτατα καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ Δημήτριον, μέχρι δὲ ταῦθ’ ἡ σύγκλητοσ ἐπικυρώσει, τετραμήνουσ ἀνοχὰσ γενέσθαι. (Appian, The Foreign Wars, chapter 4:3)
- δρεπανηφόρα τε ἁρ́ματα ἐν τῷ μεταιχμίῳ, προπολεμεῖν τοῦ μετώπου, ἐτετάχατο· (Appian, The Foreign Wars, chapter 6 5:12)
Derived
- ἀποπολεμέω (to fight off from, from)
- διαπολεμέω (to carry the war through, end the war, to fight it out)
- ἐκπολεμέω (to excite to war, make hostile)
- καταπολεμέω (to war down, to exhaust by war, subdue completely)
- πολεμέω (to be at war or go to war, make war, with)
- προσπολεμέω (to carry on war against, be at war with another)
- συμπολεμέω (to join in war, with)
- συνδιαπολεμέω (to carry on a war along with, which remained with, throughout the war)
