- δ καὶ τὰ λοιπὰ τῶν συμπλοκῶν, ἃσ ἐπέθεντο ἐν ταῖσ ἡμέραισ Ἀσὰ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, ἐξῇρεν ἀπὸ τῆσ γῆσ. (Septuagint, Liber I Regum 16:32)
(70인역 성경, 열왕기 상권 16:32)
- καὶ μικροῦ ὁ νεανίασ ἐν τῇ πρὸσ τὴν Χίμαιραν συμπλοκῇ διεφθάρη ἐπιτίμιον σωφροσύνησ ὑποσχὼν καὶ τῆσ πρὸσ τὸν ξένον αἰδοῦσ ὑπὸ μάχλου γυναικὸσ ἐπιβεβουλευμένοσ. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 26:3)
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 26:3)
- εἰ δ’ ὑπερεῖδεν ἐν τούτοισ ἐφ’ οἷσ μάλιστα δὴ ἐσπούδακε τῆσ τε συμπλοκῆσ τῶν φωνηέντων γραμμάτων καὶ τῆσ κυκλικῆσ εὐρυθμίασ τῶν περιόδων καὶ τῆσ ὁμοειδείασ τῶν σχηματισμῶν, πολὺ ἀμείνων ἂν ἦν αὐτὸσ ἑαυτοῦ κατὰ τὴν φράσιν. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 6 10:1)
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 6 10:1)
- ἕτεροι δὲ ἐν τῷ αἰθρίῳ τῆσ αὐλῆσ τὸ αὐτὸ τοῦτο δρῶσιν, οὐκ ἐν πηλῷ οὗτοί γε, ἀλλὰ ψάμμον ταύτην βαθεῖαν ὑποβαλόμενοι ἐν τῷ ὀρύγματι πάττουσίν τε ἀλλήλουσ καὶ αὐτοὶ ἑκόντεσ ἐπαμῶνται τὴν κόνιν ἀλεκτρυόνων δίκην, ὡσ ἀφυκτότεροι εἰε͂ν ἐν ταῖσ συμπλοκαῖσ, οἶμαι, τῆσ ψάμμου τὸν ὄλισθον ἀφαιρούσησ καὶ βεβαιοτέραν ἐν ξηρῷ παρεχούσησ τὴν ἀντίληψιν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 2:1)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 2:1)
- ἡ γοῦν χορεία τῶν ἀστέρων καὶ ἡ πρὸσ τοὺσ ἀπλανεῖσ τῶν πλανήτων συμπλοκὴ καὶ εὔρυθμοσ αὐτῶν κοινωνία καὶ εὔτακτοσ ἁρμονία τῆσ πρωτογόνου ὀρχήσεωσ δείγματά ἐστιν. (Lucian, De saltatione, (no name) 7:4)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 7:4)
- καὶ γὰρ ὁ ἵπποσ αὐτῷ συνετεθνήκει, μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπαρέντεσ ὑπὸ Θρᾳκόσ τινοσ πελταστοῦ ἐν τῇ ἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸσ τὸν Καππαδόκην συμπλοκῇ. (Lucian, Dialogi mortuorum, 6:2)
(루키아노스, Dialogi mortuorum, 6:2)
- ἔνθα δὴ καὶ μάλιστα ἴδοι τισ ἂν ὁπόσην ὑπὲρ ἀλλήλων εὔνοιαν ἐπεδείκνυντο, ἐν τῇ πρὸσ τοὺσ Σκύθασ συμπλοκῇ. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 6:6)
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 6:6)
- ὁ γάρ Δάνδαμισ ἐν τῇ πρὸσ Σαυρομάτασ συμπλοκῇ, ἀπαχθέντοσ αἰχμαλώτου Ἀμιζώκου τοῦ φίλου αὐτοῦ ‐ μᾶλλον δὲ πρότερον ὀμοῦμαί σοι τὸν ἡμέτερον ὁρ́κον, ἐπεὶ καὶ τοῦτο ἐν ἀρχῇ διωμολογησάμην οὐ μὰ γάρ τὸν Ἄνεμον καὶ τὸν Ἀκινάκην, οὐδὲν πρὸσ σέ, ὦ Μνήσιππε, ψεῦδοσ ἐρῶ περὶ τῶν φίλων τῶν Σκυθῶν ἐγὼ μὲν οὐ πάνυ σου ὀμνύντοσ ἐδεόμην σὺ δ’ ὅμωσ εὖ ποιῶν οὐδένα θεῶν ^ ἐπωμόσω. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 37:2)
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 37:2)