Ancient Greek-English Dictionary Language

συμβιόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμβιόω συμβιώσομαι συνεβίων συμβεβίωκα

Structure: συμ (Prefix) + βιό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to live with, to live together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμβίω συμβίοις συμβίοι
Dual συμβίουτον συμβίουτον
Plural συμβίουμεν συμβίουτε συμβίουσιν*
SubjunctiveSingular συμβίω συμβίοις συμβίοι
Dual συμβίωτον συμβίωτον
Plural συμβίωμεν συμβίωτε συμβίωσιν*
OptativeSingular συμβίοιμι συμβίοις συμβίοι
Dual συμβίοιτον συμβιοίτην
Plural συμβίοιμεν συμβίοιτε συμβίοιεν
ImperativeSingular συμβῖου συμβιοῦτω
Dual συμβίουτον συμβιοῦτων
Plural συμβίουτε συμβιοῦντων, συμβιοῦτωσαν
Infinitive συμβίουν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμβιων συμβιουντος συμβιουσα συμβιουσης συμβιουν συμβιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμβίουμαι συμβίοι συμβίουται
Dual συμβίουσθον συμβίουσθον
Plural συμβιοῦμεθα συμβίουσθε συμβίουνται
SubjunctiveSingular συμβίωμαι συμβίοι συμβίωται
Dual συμβίωσθον συμβίωσθον
Plural συμβιώμεθα συμβίωσθε συμβίωνται
OptativeSingular συμβιοίμην συμβίοιο συμβίοιτο
Dual συμβίοισθον συμβιοίσθην
Plural συμβιοίμεθα συμβίοισθε συμβίοιντο
ImperativeSingular συμβίου συμβιοῦσθω
Dual συμβίουσθον συμβιοῦσθων
Plural συμβίουσθε συμβιοῦσθων, συμβιοῦσθωσαν
Infinitive συμβίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμβιουμενος συμβιουμενου συμβιουμενη συμβιουμενης συμβιουμενον συμβιουμενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεβίων συνεβίως συνεβίω
Dual συνεβίωτον συνεβιώτην
Plural συνεβίωμεν συνεβίωτε συνεβίωσαν
SubjunctiveSingular συμβίω συμβίῳς συμβίῳ
Dual συμβίωτον συμβίωτον
Plural συμβίωμεν συμβίωτε συμβίωσιν*
OptativeSingular συμβιοῖην συμβιοῖης συμβιοῖη
Dual συμβιοῖητον συμβιοίητην
Plural συμβιοῖημεν συμβιοῖητε συμβιοῖησαν
ImperativeSingular συμβίως συμβιώτω
Dual συμβίωτον συμβιώτων
Plural συμβίωτε συμβιώντων
Infinitive συμβιῶναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμβιους συμβιοντος συμβιουσα συμβιουσης συμβιον συμβιοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεβιόμην συνεβίου συνεβίοτο
Dual συνεβίοσθον συνεβιόσθην
Plural συνεβιόμεθα συνεβίοσθε συνεβίοντο
SubjunctiveSingular συμβίωμαι συμβίῳ συμβίωται
Dual συμβίωσθον συμβίωσθον
Plural συμβιώμεθα συμβίωσθε συμβίωνται
OptativeSingular συμβιοῖμην συμβίοιο συμβίοιτο
Dual συμβίοισθον συμβιοῖσθην
Plural συμβιοῖμεθα συμβίοισθε συμβίοιντο
ImperativeSingular συμβίου συμβιόσθω
Dual συμβίοσθον συμβιόσθων
Plural συμβίοσθε συμβιόσθων
Infinitive συμβίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμβιομενος συμβιομενου συμβιομενη συμβιομενης συμβιομενον συμβιομενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to live with

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION