Hellas Alive Dictionary - συκοφαντεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

συκοφαντέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συκοφαντέω

Structure: συκοφαντέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: sukofa/nths

Sense

to accuse falsely, slander, calumniate, to be falsely accused
to misrepresent, to extort by false accusations
to deal in false accusations, to deal falsely, to give false counsel

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συκοφαντῶ	συκοφαντεῖς	συκοφαντεῖ
	Dual		συκοφαντεῖτον	συκοφαντεῖτον
	Plural	συκοφαντοῦμεν	συκοφαντεῖτε	συκοφαντοῦσιν*
Subjunctive	Singular	συκοφαντῶ	συκοφαντῇς	συκοφαντῇ
	Dual		συκοφαντῆτον	συκοφαντῆτον
	Plural	συκοφαντῶμεν	συκοφαντῆτε	συκοφαντῶσιν*
Optative	Singular	συκοφαντοῖμι	συκοφαντοῖς	συκοφαντοῖ
	Dual		συκοφαντοῖτον	συκοφαντοίτην
	Plural	συκοφαντοῖμεν	συκοφαντοῖτε	συκοφαντοῖεν
Imperative	Singular		συκοφάντει	συκοφαντείτω
	Dual		συκοφαντεῖτον	συκοφαντείτων
	Plural		συκοφαντεῖτε	συκοφαντούντων, συκοφαντείτωσαν
Infinitive		συκοφαντεῖν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συκοφαντων συκοφαντουντος	συκοφαντουσα συκοφαντουσης	συκοφαντουν συκοφαντουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συκοφαντοῦμαι	συκοφαντεῖ, συκοφαντῇ	συκοφαντεῖται
	Dual		συκοφαντεῖσθον	συκοφαντεῖσθον
	Plural	συκοφαντούμεθα	συκοφαντεῖσθε	συκοφαντοῦνται
Subjunctive	Singular	συκοφαντῶμαι	συκοφαντῇ	συκοφαντῆται
	Dual		συκοφαντῆσθον	συκοφαντῆσθον
	Plural	συκοφαντώμεθα	συκοφαντῆσθε	συκοφαντῶνται
Optative	Singular	συκοφαντοίμην	συκοφαντοῖο	συκοφαντοῖτο
	Dual		συκοφαντοῖσθον	συκοφαντοίσθην
	Plural	συκοφαντοίμεθα	συκοφαντοῖσθε	συκοφαντοῖντο
Imperative	Singular		συκοφαντοῦ	συκοφαντείσθω
	Dual		συκοφαντεῖσθον	συκοφαντείσθων
	Plural		συκοφαντεῖσθε	συκοφαντείσθων, συκοφαντείσθωσαν
Infinitive		συκοφαντεῖσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συκοφαντουμενος συκοφαντουμενου	συκοφαντουμενη συκοφαντουμενης	συκοφαντουμενον συκοφαντουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσυκοφάντουν	ἐσυκοφάντεις	ἐσυκοφάντειν*
	Dual		ἐσυκοφαντεῖτον	ἐσυκοφαντείτην
	Plural	ἐσυκοφαντοῦμεν	ἐσυκοφαντεῖτε	ἐσυκοφάντουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσυκοφαντούμην	ἐσυκοφαντοῦ	ἐσυκοφαντεῖτο
	Dual		ἐσυκοφαντεῖσθον	ἐσυκοφαντείσθην
	Plural	ἐσυκοφαντούμεθα	ἐσυκοφαντεῖσθε	ἐσυκοφαντοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ΚΑΙ ἐπέστρεψα ἐγὼ καὶ εἶδον σὺν πάσασ τὰσ συκοφαντίασ τὰσ γενομένασ ὑπὸ τὸν ἥλιον. καὶ ἰδοὺ δάκρυον τῶν συκοφαντουμένων, καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖσ παρακαλῶν, καὶ ἀπὸ χειρὸσ συκοφαντούντων αὐτοῖσ ἰσχύσ, καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖσ παρακαλῶν. (Septuagint, Liber Ecclesiastes 4:1)
γελοῖον γὰρ εἰ, μὴ γενομένησ ἐν ἀνθρώποισ μηδ’ οὔσησ κακίασ καὶ ἀπληστίασ καὶ ψευδολογίασ μηδ’ ἀλλήλουσ ἡμῶν ἀγόντων καὶ φερόντων καὶ συκοφαντούντων καὶ φονευόντων, οὐκ ἂν ἐβάδιζεν ὁ ἥλιοσ τὴν τεταγμένην πορείαν οὐδ’ ἂν ὡρ́αισ ἐχρῆτο καὶ περιόδοισ καιρῶν ὁ κόσμοσ οὐδ’ ἡ γῆ τὴν μέσην χώραν ἔχουσα τοῦ παντὸσ ἀρχὰσ πνευμάτων ἐνεδίδου καὶ ὄμβρων. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 15 1:2)
ἐγκαλῶν γὰρ ἡμῖν τοῖσ διαβάλλουσι τὸν Φίλιππον, καὶ ὑμῖν ἐμέμφετο ὅτι ὡρμηκότοσ αὐτοῦ εὖ ποιεῖν ὑμᾶσ καὶ προῃρημένου μάλιστα τῶν Ἑλλήνων φίλουσ κεκτῆσθαι αὐτοὶ κωλύετε, ἀποδεχόμενοι τοὺσ λόγουσ τῶν συκοφαντούντων καὶ χρήματα ἐκεῖνον αἰτούντων καὶ διαβαλλόντων· (Demosthenes, Speeches, 28:2)
ἐὰν δέ τισ παρὰ ταῦτα ποιῇ τῶν συκοφαντούντων, ἔνδειξιν αὐτῶν εἶναι καὶ ἀπαγωγήν. (Demosthenes, Speeches 51-61, 18:2)
ἐγὼ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἰ μὲν ἑώρων ἐν τοῖσ ἀνεγνωσμένοισ νόμοισ γεγραμμένον ταῦτα δ’ εἶναι κύρια περὶ τῶν συκοφαντούντων, ἂν μὴ Θεοκρίνησ ἐνδειχθεὶσ αἰτιᾶσθαι βούληται Θουκυδίδην ἢ Δημοσθένην ἢ καὶ τῶν πολιτευομένων ἄλλον τινά, ἡσυχίαν ἂν ἦγον. (Demosthenes, Speeches 51-61, 38:2)

Derived

ἐπισυκοφαντέω (to harass yet more with frivolous accusations.)
προσσυκοφαντέω (to slander besides)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

συκοφαντέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

συκοφαντέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어