Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συκοφαντέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συκοφαντέω

Structure: συκοφαντέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: sukofa/nths

Sense

  1. to accuse falsely, slander, calumniate, to be falsely accused
  2. to misrepresent, to extort by false accusations
  3. to deal in false accusations, to deal falsely, to give false counsel

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συκοφαντῶ συκοφαντεῖς συκοφαντεῖ
Dual συκοφαντεῖτον συκοφαντεῖτον
Plural συκοφαντοῦμεν συκοφαντεῖτε συκοφαντοῦσιν*
SubjunctiveSingular συκοφαντῶ συκοφαντῇς συκοφαντῇ
Dual συκοφαντῆτον συκοφαντῆτον
Plural συκοφαντῶμεν συκοφαντῆτε συκοφαντῶσιν*
OptativeSingular συκοφαντοῖμι συκοφαντοῖς συκοφαντοῖ
Dual συκοφαντοῖτον συκοφαντοίτην
Plural συκοφαντοῖμεν συκοφαντοῖτε συκοφαντοῖεν
ImperativeSingular συκοφάντει συκοφαντείτω
Dual συκοφαντεῖτον συκοφαντείτων
Plural συκοφαντεῖτε συκοφαντούντων, συκοφαντείτωσαν
Infinitive συκοφαντεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συκοφαντων συκοφαντουντος συκοφαντουσα συκοφαντουσης συκοφαντουν συκοφαντουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συκοφαντοῦμαι συκοφαντεῖ, συκοφαντῇ συκοφαντεῖται
Dual συκοφαντεῖσθον συκοφαντεῖσθον
Plural συκοφαντούμεθα συκοφαντεῖσθε συκοφαντοῦνται
SubjunctiveSingular συκοφαντῶμαι συκοφαντῇ συκοφαντῆται
Dual συκοφαντῆσθον συκοφαντῆσθον
Plural συκοφαντώμεθα συκοφαντῆσθε συκοφαντῶνται
OptativeSingular συκοφαντοίμην συκοφαντοῖο συκοφαντοῖτο
Dual συκοφαντοῖσθον συκοφαντοίσθην
Plural συκοφαντοίμεθα συκοφαντοῖσθε συκοφαντοῖντο
ImperativeSingular συκοφαντοῦ συκοφαντείσθω
Dual συκοφαντεῖσθον συκοφαντείσθων
Plural συκοφαντεῖσθε συκοφαντείσθων, συκοφαντείσθωσαν
Infinitive συκοφαντεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συκοφαντουμενος συκοφαντουμενου συκοφαντουμενη συκοφαντουμενης συκοφαντουμενον συκοφαντουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυκοφάντουν ἐσυκοφάντεις ἐσυκοφάντειν*
Dual ἐσυκοφαντεῖτον ἐσυκοφαντείτην
Plural ἐσυκοφαντοῦμεν ἐσυκοφαντεῖτε ἐσυκοφάντουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυκοφαντούμην ἐσυκοφαντοῦ ἐσυκοφαντεῖτο
Dual ἐσυκοφαντεῖσθον ἐσυκοφαντείσθην
Plural ἐσυκοφαντούμεθα ἐσυκοφαντεῖσθε ἐσυκοφαντοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καταλειφθεὶσ ἐπίτροποσ τῶν Ἱπποκράτουσ χρημάτων καὶ διαχειρίσασ ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ τὴν οὐσίαν καὶ παραδοὺσ τοῖσ υἱοῖσ δοκιμασθεῖσι τὰ χρήματα, ὧν ἐπίτροποσ κατελείφθην, συκοφαντοῦμαι νῦν ὑπ’ αὐτῶν ἀδίκωσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 8 2:1)
  • ἐντεῦθεν γὰρ ἔσται φανερὸν ὑμῖν, ὅτι συκοφαντοῦμαι ὑπὸ τουτουὶ Ἀπατουρίου. (Demosthenes, Speeches 31-40, 22:1)
  • δέομαι δὴ πάντων ὑμῶν ἀκοῦσαί μου καὶ προσέχειν τὸν νοῦν, οὐχ ὡσ αὐτὸσ δυνησόμενοσ εἰπεῖν, ἀλλ’ ἵν’ ὑμεῖσ ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων καταμάθητε, ὅτι φανερῶσ συκοφαντοῦμαι. (Demosthenes, Speeches 51-61, 3:1)
  • τούτου δ’ ὑπάρχοντοσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μάλιστα μὲν ᾔδειτ’ ἂν ἰδόντεσ τὸ χωρίον ὅτι συκοφαντοῦμαι. (Demosthenes, Speeches 51-61, 12:1)
  • οὐδὲ γὰρ ἐκ τούτων ἄδηλον ὅτι φανερῶσ συκοφαντοῦμαι, οὔτ’ ἀδικῶν οὐδὲν οὔτε βεβλαμμένων ἅ φασιν. (Demosthenes, Speeches 51-61, 32:2)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION