Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συκοφαντέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συκοφαντέω

Structure: συκοφαντέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: sukofa/nths

Sense

  1. to accuse falsely, slander, calumniate, to be falsely accused
  2. to misrepresent, to extort by false accusations
  3. to deal in false accusations, to deal falsely, to give false counsel

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συκοφαντῶ συκοφαντεῖς συκοφαντεῖ
Dual συκοφαντεῖτον συκοφαντεῖτον
Plural συκοφαντοῦμεν συκοφαντεῖτε συκοφαντοῦσιν*
SubjunctiveSingular συκοφαντῶ συκοφαντῇς συκοφαντῇ
Dual συκοφαντῆτον συκοφαντῆτον
Plural συκοφαντῶμεν συκοφαντῆτε συκοφαντῶσιν*
OptativeSingular συκοφαντοῖμι συκοφαντοῖς συκοφαντοῖ
Dual συκοφαντοῖτον συκοφαντοίτην
Plural συκοφαντοῖμεν συκοφαντοῖτε συκοφαντοῖεν
ImperativeSingular συκοφάντει συκοφαντείτω
Dual συκοφαντεῖτον συκοφαντείτων
Plural συκοφαντεῖτε συκοφαντούντων, συκοφαντείτωσαν
Infinitive συκοφαντεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συκοφαντων συκοφαντουντος συκοφαντουσα συκοφαντουσης συκοφαντουν συκοφαντουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συκοφαντοῦμαι συκοφαντεῖ, συκοφαντῇ συκοφαντεῖται
Dual συκοφαντεῖσθον συκοφαντεῖσθον
Plural συκοφαντούμεθα συκοφαντεῖσθε συκοφαντοῦνται
SubjunctiveSingular συκοφαντῶμαι συκοφαντῇ συκοφαντῆται
Dual συκοφαντῆσθον συκοφαντῆσθον
Plural συκοφαντώμεθα συκοφαντῆσθε συκοφαντῶνται
OptativeSingular συκοφαντοίμην συκοφαντοῖο συκοφαντοῖτο
Dual συκοφαντοῖσθον συκοφαντοίσθην
Plural συκοφαντοίμεθα συκοφαντοῖσθε συκοφαντοῖντο
ImperativeSingular συκοφαντοῦ συκοφαντείσθω
Dual συκοφαντεῖσθον συκοφαντείσθων
Plural συκοφαντεῖσθε συκοφαντείσθων, συκοφαντείσθωσαν
Infinitive συκοφαντεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συκοφαντουμενος συκοφαντουμενου συκοφαντουμενη συκοφαντουμενης συκοφαντουμενον συκοφαντουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυκοφάντουν ἐσυκοφάντεις ἐσυκοφάντειν*
Dual ἐσυκοφαντεῖτον ἐσυκοφαντείτην
Plural ἐσυκοφαντοῦμεν ἐσυκοφαντεῖτε ἐσυκοφάντουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυκοφαντούμην ἐσυκοφαντοῦ ἐσυκοφαντεῖτο
Dual ἐσυκοφαντεῖσθον ἐσυκοφαντείσθην
Plural ἐσυκοφαντούμεθα ἐσυκοφαντεῖσθε ἐσυκοφαντοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνδρεῖοσ ἐν ἀσεβείαισ συκοφαντεῖ πτωχούσ. ὥσπερ ὑετὸσ λάβροσ καὶ ἀνωφελήσ, (Septuagint, Liber Proverbiorum 28:3)
  • τοῦτο <τοῦ> μὲν ἦροσ ἀεὶ βλαστάνει καὶ συκοφαντεῖ, τοῦ δὲ χειμῶνοσ πάλιν τὰσ ἀσπίδασ φυλλορροεῖ. (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, strophe 13)
  • οὗτοσ μὲν δὴ τῆσ ἄλλησ δεινότητοσ, ἣ περὶ τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐγένετο κατὰ τὸ λεκτικόν, ἔστιν ἃ διακνίζει καὶ συκοφαντεῖ, πρᾶγμα ἐχθροῦ ποιῶν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 35 1:3)
  • ταῦτα μὲν οὖν ἐγκώμια τῆσ Δημοσθένουσ δεινότητοσ ὄντα ὡσ ἁμαρτήματα φέρων Αἰσχίνησ οὐκ ἀληθῶσ μέν, εὐλόγωσ δ’ ἴσωσ, ἐχθρὸσ ὢν καὶ οὐδὲν ἄλλο διαβάλλειν δυνάμενοσ, ἀπερισκέπτωσ, ὡσ ἐγὼ κρίνω, συκοφαντεῖ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 56 1:1)
  • πάντα δ’, ὅσων κύριοσ τῶν τούτου κατελείφθη, διαλύσασ καὶ παραδοὺσ δικαίωσ, καὶ πάντων ἀφεθεὶσ μετὰ ταῦτα τῶν ἐγκλημάτων, ὅμωσ, ὡσ ὁρᾶτε, ἐπειδὴ φέρειν τοῦτον οὐχ οἱο͂́σ τ’ ἐστίν, δίκην ταλάντων εἴκοσι λαχὼν αὐτῷ ταύτην συκοφαντεῖ. (Demosthenes, Speeches 31-40, 4:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION