Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στοχάζομαι

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στοχάζομαι στοχάσομαι ἐστοχασάμην ἐστόχασμαι

Structure: στοχάζ (Stem) + ομαι (Ending)

Etym.: sto/xos

Sense

  1. I aim for, shoot at
  2. (figuratively) I endeavor after, aim at

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στοχάζομαι στοχάζει, στοχάζῃ στοχάζεται
Dual στοχάζεσθον στοχάζεσθον
Plural στοχαζόμεθα στοχάζεσθε στοχάζονται
SubjunctiveSingular στοχάζωμαι στοχάζῃ στοχάζηται
Dual στοχάζησθον στοχάζησθον
Plural στοχαζώμεθα στοχάζησθε στοχάζωνται
OptativeSingular στοχαζοίμην στοχάζοιο στοχάζοιτο
Dual στοχάζοισθον στοχαζοίσθην
Plural στοχαζοίμεθα στοχάζοισθε στοχάζοιντο
ImperativeSingular στοχάζου στοχαζέσθω
Dual στοχάζεσθον στοχαζέσθων
Plural στοχάζεσθε στοχαζέσθων, στοχαζέσθωσαν
Infinitive στοχάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στοχαζομενος στοχαζομενου στοχαζομενη στοχαζομενης στοχαζομενον στοχαζομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στοχάσομαι στοχάσει, στοχάσῃ στοχάσεται
Dual στοχάσεσθον στοχάσεσθον
Plural στοχασόμεθα στοχάσεσθε στοχάσονται
OptativeSingular στοχασοίμην στοχάσοιο στοχάσοιτο
Dual στοχάσοισθον στοχασοίσθην
Plural στοχασοίμεθα στοχάσοισθε στοχάσοιντο
Infinitive στοχάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στοχασομενος στοχασομενου στοχασομενη στοχασομενης στοχασομενον στοχασομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστοχαζόμην ἐστοχάζου ἐστοχάζετο
Dual ἐστοχάζεσθον ἐστοχαζέσθην
Plural ἐστοχαζόμεθα ἐστοχάζεσθε ἐστοχάζοντο

Aorist tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστοχασάμην ἐστοχάσω ἐστοχάσατο
Dual ἐστοχάσασθον ἐστοχασάσθην
Plural ἐστοχασάμεθα ἐστοχάσασθε ἐστοχάσαντο
SubjunctiveSingular στοχάσωμαι στοχάσῃ στοχάσηται
Dual στοχάσησθον στοχάσησθον
Plural στοχασώμεθα στοχάσησθε στοχάσωνται
OptativeSingular στοχασαίμην στοχάσαιο στοχάσαιτο
Dual στοχάσαισθον στοχασαίσθην
Plural στοχασαίμεθα στοχάσαισθε στοχάσαιντο
ImperativeSingular στόχασαι στοχασάσθω
Dual στοχάσασθον στοχασάσθων
Plural στοχάσασθε στοχασάσθων
Infinitive στοχάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στοχασαμενος στοχασαμενου στοχασαμενη στοχασαμενης στοχασαμενον στοχασαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ πρὸσ τὸν εἰπόντα δὲ στοχάζομαι αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ φείδομαι αὐτοῦ, Μή τι, ἔφη, διήμαρτεσ βαλών; (Lucian, 7:2)
  • ὅτι δὲ οὐ κακῶσ στοχάζομαι περὶ τοῦ πράγματοσ, μεγάλα τούτων ὑμῖν σημεῖα δείξω. (Aeschines, Speeches, , section 1034)

Synonyms

  1. I aim for

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION