- ἔνθεν μὲν δὴ προσίτωσαν ὑπ’ αὐλοῖσ καὶ λύραισ ποιηταὶ λέγοντεσ καὶ ᾄδοντεσ, εὐφημεῖν χρὴ κἀξίστασθαι τοῖσ ἡμετέροισι χοροῖσιν ὅστισ ἄπειροσ τοιῶνδε λόγων ἢ γνώμην μὴ καθαρεύει, ἢ γενναίων ὄργια Μουσῶν μήτ’ ᾖσεν μήτ’ ἐχόρευσε, μηδὲ Κρατίνου τοῦ ταυροφάγου γλώττησ βακχεῖ’ ἐτελέσθη, καὶ σκευὰσ καὶ προσωπεῖα καὶ βωμοὺσ καὶ μηχανὰσ ἀπὸ σκηνῆσ καὶ περιάκτουσ καὶ τρίποδασ ἐπινικίουσ κομίζοντεσ τραγικοὶ δ’ αὐτοῖσ ὑποκριταὶ καὶ Νικόστρατοι καὶ Καλλιππίδαι καὶ Μυννίσκοι καὶ Θεόδωροι καὶ Πῶλοι συνίτωσαν, ὥσπερ γυναικὸσ πολυτελοῦσ τῆσ τραγῳδίασ κομμωταὶ καὶ διφροφόροι, μᾶλλον δ’ ὡσ ἀγαλμάτων ἐγκαυσταὶ καὶ χρυσωταὶ καὶ βαφεῖσ παρακολουθοῦντεσ· (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 62)
(플루타르코스, De gloria Atheniensium, section 62)
- καὶ σκευὰσ καὶ προσωπεῖα καὶ βωμοὺσ καὶ μηχανὰσ ἀπὸ σκηνῆσ περιάκτουσ καὶ τρίποδασ· (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 6 3:1)
(플루타르코스, De gloria Atheniensium, section 6 3:1)
- ἅτε γὰρ εἰνάλιον πόνον ἐχοίσασ βαθὺν σκευᾶσ ἑτέρασ, ἀβάπτιστόσ εἰμι, φελλὸσ ὣσ ὑπὲρ ἑρ́κοσ ἅλμασ. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 2 24:3)
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 2 24:3)
- τελευταῖα δὲ πάντων αἱ τῶν θεῶν εἰκόνεσ ἐπόμπευον ὤμοισ ὑπ’ ἀνδρῶν φερόμεναι, μορφάσ θ’ ὁμοίασ παρέχουσαι ταῖσ παρ’ Ἕλλησι πλαττομέναισ καὶ σκευὰσ καὶ σύμβολα καὶ δωρεάσ, ὧν εὑρεταὶ καὶ δοτῆρεσ ἀνθρώποισ ἕκαστοι παραδίδονται, οὐ μόνον Διὸσ καὶ Ἥρασ καὶ Ἀθηνᾶσ καὶ Ποσειδῶνοσ καὶ τῶν ἄλλων, οὓσ Ἕλληνεσ ἐν τοῖσ δώδεκα θεοῖσ καταριθμοῦσιν, ἀλλὰ καὶ τῶν προγενεστέρων, ἐξ ὧν οἱ δώδεκα θεοὶ μυθολογοῦνται γενέσθαι, Κρόνου καὶ Ῥέασ καὶ Θέμιδοσ καὶ Λητοῦσ καὶ Μοιρῶν καὶ Μνημοσύνησ καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων, ὅσων ἐστὶν ἱερὰ καὶ τεμένη παρ’ Ἕλλησι· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 22:3)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 22:3)
- ὧν τά τε ὀνόματα καὶ τὰσ σκευὰσ τότε πρῶτον ὀφθῆναι πρὸσ Ἑλλήνων τε καὶ Μακεδόνων. (Arrian, Anabasis, book 7, chapter 15 4:3)
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 15 4:3)