Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σαπρός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σαπρός σαπρή σαπρόν

Structure: σαπρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: saph=nai

Sense

  1. rotten, putrid, stale, rancid
  2. stale, worn out
  3. mellow

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative σαπρός σαπρᾱ́ σαπρόν
Genitive σαπροῦ σαπρᾶς σαπροῦ
Dative σαπρῷ σαπρᾷ σαπρῷ
Accusative σαπρόν σαπρᾱ́ν σαπρόν
Vocative σαπρέ σαπρᾱ́ σαπρόν
DualN/A/V σαπρώ σαπρᾱ́ σαπρώ
G/D σαπροῖν σαπραῖν σαπροῖν
PluralNominative σαπροί σαπραί σαπρά
Genitive σαπρῶν σαπρῶν σαπρῶν
Dative σαπροῖς σαπραῖς σαπροῖς
Accusative σαπρούς σαπρᾱ́ς σαπρά
Vocative σαπροί σαπραί σαπρά
Positive Comparative Superlative
Adjective σαπρός σαπροῦ σαπρότερος σαπροτεροῦ σαπρότατος σαπροτατοῦ
Adverb σαπρώς σαπρότερον σαπρότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Χοροῦ χαίρειν μὲν ὑμᾶσ ἐστιν ὦνδρεσ δημόται ἀρχαῖον ἤδη προσαγορεύειν καὶ σαπρόν· (Aristophanes, Plutus, Lyric-Scene, antistrophe 2b 1:1)
  • καὶ φορμὸν ἔχειν ἀντὶ τάπητοσ σαπρόν· (Aristophanes, Plutus, Agon, epirrheme 1:6)
  • διαμηχανήσομαί θ’ ὅπωσ ἂν ἱστίον σαπρὸν λάβῃσ. (Aristotle, Agon, antipnigos4)
  • φυλάττου δ’, ὡσ σαπρὸν τὸ σχοινίον· (Aristophanes, Wasps, Episode, lyric 2:3)
  • ἄγειν ταύτην λαβὼν ἀφελόμενόσ σε καὶ νομίσασ εἶναι σαπρὸν κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶν. (Aristophanes, Wasps, Episode, lyric 2:35)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION