ῥυμός
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
ῥυμός
ῥυμοῦ
Structure:
ῥυμ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: R(u/w e)ru/w
Sense
- the pole of a carriage, of the pole
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὥστε ἐκεῖνον μὲν αἱ ἀδελφαὶ θαπτέτωσαν ἐπὶ τῷ Ἠριδανῷ, ἵναπερ ἔπεσεν ἐκδιφρευθείσ, ἤλεκτρον ἐπ̓ αὐτῷ δακρύουσαι καὶ αἴγειροι γενέσθωσαν ἐπὶ τῷ πάθει, σὺ δὲ ξυμπηξάμενοσ τὸ ἁρ́μα ‐ κατέαγε δὲ καὶ ὁ ῥυμὸσ αὐτοῦ καὶ ἅτεροσ τῶν τροχῶν συντέτριπται ‐ ἔλαυνε ὑπαγαγὼν τοὺσ ἵππουσ. (Lucian, Dialogi deorum, 5:3)
- ὡσ ὕστερον τὰ Περσικά, καὶ ἢ πεφραγμένων τῶν ἵππων ἢ ἀφράκτων, καὶ ἢ ἁπλοῦ τοῦ ῥυμοῦ ἢ διπλοῦ, τὰ καὶ πολύρρυμα. (Arrian, chapter 2 11:1)
- μίαν δέ φασιν ἓξ ἄκρου ῥυμοῦ κρεμαμένην τὰ παιδία τῶν αὑτῆσ σφυρῶν ἀφημμένα βρόχοισ ἐκατέρωθεν ἠρτῆσθαι· (Plutarch, Caius Marius, chapter 27 2:2)
- Ἀριστόβουλοσ δὲ καί πάνυ λέγει ῥᾳδίαν αὐτῷ τὴν λύσιν γενέσθαι, ἐξελόντι τοῦ ῥυμοῦ τὸν ἕστορα καλούμενον, ᾧ συνείχετο τὸ ζυγόδεσμον, εἶθ’ οὕτωσ ὑφελκύσαντι τὸν ζυγόν. (Plutarch, Alexander, chapter 18 2:1)
- ἦν δὲ μεγάλη κόλασισ οἰκέτου πλημμελήσαντοσ, εἰ ξύλον ἁμάξησ, ᾧ τὸν ῥυμὸν ὑπερείδουσιν, ἀράμενοσ διεξέλθοι παρὰ τὴν γειτνίασιν. (Plutarch, Lives, chapter 24 5:1)
- τοῦ δ’ ἐξ ἀργύρεοσ ῥυμὸσ πέλεν· (Homer, Iliad, Book 5 76:7)
- αἳ δέ οἱ ἵπποι ἀμφὶσ ὁδοῦ δραμέτην, ῥυμὸσ δ’ ἐπὶ γαῖαν ἐλύσθη. (Homer, Iliad, Book 23 35:3)
- πολλοὶ μὲν δὴ συγκατακαίονται τοῖσι μάντισι βόεσ, πολλοὶ δὲ περικεκαυμένοι ἀποφεύγουσι, ἐπεὰν αὐτῶν ὁ ῥυμὸσ κατακαυθῇ. (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 69 2:1)