Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ῥαίνω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: rhainō

Principal Part: ῥαίνω ῥανῶ ἔρρανα ἔρραγκα ἔρρασμαι ἐρράνθην

Structure: ῥαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I sprinkle
  2. (figuratively)
  3. I sprinkle water

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥαίνω ῥαίνεις ῥαίνει
Dual ῥαίνετον ῥαίνετον
Plural ῥαίνομεν ῥαίνετε ῥαίνουσι(ν)
SubjunctiveSingular ῥαίνω ῥαίνῃς ῥαίνῃ
Dual ῥαίνητον ῥαίνητον
Plural ῥαίνωμεν ῥαίνητε ῥαίνωσι(ν)
OptativeSingular ῥαίνοιμι ῥαίνοις ῥαίνοι
Dual ῥαίνοιτον ῥαινοίτην
Plural ῥαίνοιμεν ῥαίνοιτε ῥαίνοιεν
ImperativeSingular ῥαίνε ῥαινέτω
Dual ῥαίνετον ῥαινέτων
Plural ῥαίνετε ῥαινόντων, ῥαινέτωσαν
Infinitive ῥαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥαινων ῥαινοντος ῥαινουσα ῥαινουσης ῥαινον ῥαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥαίνομαι ῥαίνει, ῥαίνῃ ῥαίνεται
Dual ῥαίνεσθον ῥαίνεσθον
Plural ῥαινόμεθα ῥαίνεσθε ῥαίνονται
SubjunctiveSingular ῥαίνωμαι ῥαίνῃ ῥαίνηται
Dual ῥαίνησθον ῥαίνησθον
Plural ῥαινώμεθα ῥαίνησθε ῥαίνωνται
OptativeSingular ῥαινοίμην ῥαίνοιο ῥαίνοιτο
Dual ῥαίνοισθον ῥαινοίσθην
Plural ῥαινοίμεθα ῥαίνοισθε ῥαίνοιντο
ImperativeSingular ῥαίνου ῥαινέσθω
Dual ῥαίνεσθον ῥαινέσθων
Plural ῥαίνεσθε ῥαινέσθων, ῥαινέσθωσαν
Infinitive ῥαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥαινομενος ῥαινομενου ῥαινομενη ῥαινομενης ῥαινομενον ῥαινομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥανῶ ῥανεῖς ῥανεῖ
Dual ῥανεῖτον ῥανεῖτον
Plural ῥανοῦμεν ῥανεῖτε ῥανοῦσι(ν)
OptativeSingular ῥανοῖμι ῥανοῖς ῥανοῖ
Dual ῥανοῖτον ῥανοίτην
Plural ῥανοῖμεν ῥανοῖτε ῥανοῖεν
Infinitive ῥανεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥανων ῥανουντος ῥανουσα ῥανουσης ῥανουν ῥανουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥανοῦμαι ῥανεῖ, ῥανῇ ῥανεῖται
Dual ῥανεῖσθον ῥανεῖσθον
Plural ῥανούμεθα ῥανεῖσθε ῥανοῦνται
OptativeSingular ῥανοίμην ῥανοῖο ῥανοῖτο
Dual ῥανοῖσθον ῥανοίσθην
Plural ῥανοίμεθα ῥανοῖσθε ῥανοῖντο
Infinitive ῥανεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥανουμενος ῥανουμενου ῥανουμενη ῥανουμενης ῥανουμενον ῥανουμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥανθήσομαι ῥανθήσῃ ῥανθήσεται
Dual ῥανθήσεσθον ῥανθήσεσθον
Plural ῥανθησόμεθα ῥανθήσεσθε ῥανθήσονται
OptativeSingular ῥανθησοίμην ῥανθήσοιο ῥανθήσοιτο
Dual ῥανθήσοισθον ῥανθησοίσθην
Plural ῥανθησοίμεθα ῥανθήσοισθε ῥανθήσοιντο
Infinitive ῥανθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥανθησομενος ῥανθησομενου ῥανθησομενη ῥανθησομενης ῥανθησομενον ῥανθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἔρραινον ἔρραινες ἔρραινε(ν)
Dual ἐρραίνετον ἐρραινέτην
Plural ἐρραίνομεν ἐρραίνετε ἔρραινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐρραινόμην ἐρραίνου ἐρραίνετο
Dual ἐρραίνεσθον ἐρραινέσθην
Plural ἐρραινόμεθα ἐρραίνεσθε ἐρραίνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἔρρανα ἔρρανας ἔρρανε(ν)
Dual ἐρράνατον ἐρρανάτην
Plural ἐρράναμεν ἐρράνατε ἔρραναν
SubjunctiveSingular ῥάνω ῥάνῃς ῥάνῃ
Dual ῥάνητον ῥάνητον
Plural ῥάνωμεν ῥάνητε ῥάνωσι(ν)
OptativeSingular ῥάναιμι ῥάναις ῥάναι
Dual ῥάναιτον ῥαναίτην
Plural ῥάναιμεν ῥάναιτε ῥάναιεν
ImperativeSingular ῥάνον ῥανάτω
Dual ῥάνατον ῥανάτων
Plural ῥάνατε ῥανάντων
Infinitive ῥάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥανας ῥαναντος ῥανασα ῥανασης ῥαναν ῥαναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐρρανάμην ἐρράνω ἐρράνατο
Dual ἐρράνασθον ἐρρανάσθην
Plural ἐρρανάμεθα ἐρράνασθε ἐρράναντο
SubjunctiveSingular ῥάνωμαι ῥάνῃ ῥάνηται
Dual ῥάνησθον ῥάνησθον
Plural ῥανώμεθα ῥάνησθε ῥάνωνται
OptativeSingular ῥαναίμην ῥάναιο ῥάναιτο
Dual ῥάναισθον ῥαναίσθην
Plural ῥαναίμεθα ῥάναισθε ῥάναιντο
ImperativeSingular ῥάναι ῥανάσθω
Dual ῥάνασθον ῥανάσθων
Plural ῥάνασθε ῥανάσθων
Infinitive ῥάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥαναμενος ῥαναμενου ῥαναμενη ῥαναμενης ῥαναμενον ῥαναμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐρράνθην ἐρράνθης ἐρράνθη
Dual ἐρράνθητον ἐρρανθήτην
Plural ἐρράνθημεν ἐρράνθητε ἐρράνθησαν
SubjunctiveSingular ῥανθῶ ῥανθῇς ῥανθῇ
Dual ῥανθῆτον ῥανθῆτον
Plural ῥανθῶμεν ῥανθῆτε ῥανθῶσι(ν)
OptativeSingular ῥανθείην ῥανθείης ῥανθείη
Dual ῥανθείητον ῥανθειήτην
Plural ῥανθείημεν ῥανθείητε ῥανθείησαν
ImperativeSingular ῥάνθητι ῥανθήτω
Dual ῥάνθητον ῥανθήτων
Plural ῥάνθητε ῥανθέντων
Infinitive ῥανθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥανθεις ῥανθεντος ῥανθεισα ῥανθεισης ῥανθεν ῥανθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἔρραγκα ἔρραγκας ἔρραγκε(ν)
Dual ἐρράγκατον ἐρράγκατον
Plural ἐρράγκαμεν ἐρράγκατε ἐρράγκασι(ν)
SubjunctiveSingular ἐρράγκω ἐρράγκῃς ἐρράγκῃ
Dual ἐρράγκητον ἐρράγκητον
Plural ἐρράγκωμεν ἐρράγκητε ἐρράγκωσι(ν)
OptativeSingular ἐρράγκοιμι ἐρράγκοις ἐρράγκοι
Dual ἐρράγκοιτον ἐρραγκοίτην
Plural ἐρράγκοιμεν ἐρράγκοιτε ἐρράγκοιεν
ImperativeSingular ἔρραγκε ἐρραγκέτω
Dual ἐρράγκετον ἐρραγκέτων
Plural ἐρράγκετε ἐρραγκόντων
Infinitive ἐρραγκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐρραγκως ἐρραγκοντος ἐρραγκυια ἐρραγκυιας ἐρραγκον ἐρραγκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἔρρασμαι ἔρρασαι ἔρρασται
Dual ἔρρασθον ἔρρασθον
Plural ἐρράσμεθα ἔρρασθε ἐρράσαται
ImperativeSingular ἔρρασο ἐρράσθω
Dual ἔρρασθον ἐρράσθων
Plural ἔρρασθε ἐρράσθων
Infinitive ἔρρασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐρρασμενος ἐρρασμενου ἐρρασμενη ἐρρασμενης ἐρρασμενον ἐρρασμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ ναυμαχοῖεν κᾆτ ἔχοντες ὀξίδας ῥαίνοιεν ἐς τὰ βλέφαρα τῶν ἐναντίων. (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene, trochees 2:26)
  • φησὶ δὲ Φαινίας ὁ Ἐρέσιος Μενδαίους τοὺς βότρυς ἐπὶ τῇ ἀμπέλῳ ῥαίνειν τῷ ἐλατηρίῳ: (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 53 2:3)
  • ἐπεὶ γὰρ αὐτοῖς οὐκέτ ἔστ ἐξουσία ῥαίνειν, ἀπείρηται δὲ τοῦτο τῷ νόμῳ, εἷς τις θεοῖσιν ἐχθρὸς ἄνθρωπος πάνυ ξηραινομένους ὡς εἶδε τοὺς ἰχθῦς, μάχην ἐποίησ1 ἐν αὐτοῖς ἐξεπίτηδες εὖ πάνυ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 6 2:4)
  • Ἀλκμᾶνα στεφάνοισι βάλλω, ῥαίνω δὲ καὶ ὕμνῳ, γείτων ὅτι μοι καὶ κτεάνων φύλαξ ἐμῶν ὑπάντασεν ἰόντι γᾶς ὀμφαλὸν παρ ἀοίδιμον, μαντευμάτων τ ἐφάψατο συγγόνοισι τέχναις. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 8 17:1)
  • μεμψαμένου δέ τινος, "εἶτα οἱ μὲν ἁλιεῖς," εἶπεν, "ὑπομένουσι ῥαίνεσθαι τῇ θαλάττῃ, ἵνα κωβιὸν θηράσωσιν: (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 3:6)

Synonyms

  1. I sprinkle

  2. I sprinkle water

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION