θεά
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
θεά
Structure:
θε
(Stem)
+
α
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀγχίμολον δέ σφ’ ἦλθε θεὰ γλαυκῶπισ Ἀθήνη, καί σφεασ θαρσύνουσα ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 29:5)
- ἐν γάρ σφιν μένοσ ἧκε θεὰ γλαυκῶπισ Ἀθήνη αἰγίδ’ ἀνασσείσασα· (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 32:4)
- ἀλλ’ ἀνίκατον θεὰ ἔσχεν χόλον· (Bacchylides, , epinicians, ode 5 8:2)
- ἐπεὶ τοίνυν, ὦ Κράτων, δεινήν τινα ταύτην κατηγορίαν ἐκ πολλοῦ, οἶμαι, παρεσκευασμένοσ κατηγόρηκασ ὀρχήσεών τε καὶ αὐτῆσ ὀρχηστικῆσ, καὶ προσέτι ἡμῶν γε τῶν χαιρόντων τῇ τοιαύτῃ θέᾳ ὡσ ἐπὶ φαύλῳ καὶ γυναικείῳ πράγματι μεγάλην σπουδὴν ποιουμένων, ἄκουσον ὅσον τοῦ ὀρθοῦ διημάρτηκασ καὶ ὡσ λέληθασ σεαυτὸν τοῦ μεγίστου τῶν ἐν τῷ βίῳ ἀγαθῶν κατηγορῶν. (Lucian, De saltatione, (no name) 1:1)
- ὥστε ἔγωγε πυθόμενοσ ὡσ ἐπὶ τοιαύτῃ θέᾳ σχολάζοισ, οὐκ ᾐδέσθην μόνον ὑπὲρ σοῦ ἀλλὰ καὶ ἠνιάθην εἰ Πλάτωνοσ καὶ Χρυσίππου καὶ Ἀριστοτέλουσ ἐκλαθόμενοσ κάθησαι τὸ ὅμοιον πεπονθὼσ τοῖσ τὰ ὦτα πτερῷ κνωμένοισ, καὶ ταῦτα μυρίων ἄλλων ὄντων ἀκουσμάτων καὶ θεαμάτων σπουδαίων, εἰ τούτων τισ δέοιτο, τῶν κυκλίων αὐλητῶν καὶ τῶν κιθάρᾳ τὰ ἔννομα προσᾳδόντων, καὶ μάλιστα τῆσ σεμνῆσ τραγῳδίασ καὶ τῆσ φαιδροτάτησ κωμῳδίασ, ἅπερ καὶ ἐναγώνια εἶναι ἠξίωται. (Lucian, De saltatione, (no name) 2:2)