Ancient Greek-English Dictionary Language

θαυματοποιός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: θαυματοποιός θαυματοποιόν

Structure: θαυματοποι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: poie/w

Sense

  1. wonder-working, a conjuror, juggler

Examples

  • μάλα τινάσ, ὦ Μένιππε, τολμητὰσ καὶ θαυματοποιοὺσ ἄνδρασ λέγεισ. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 8:4)
  • ἐπεὶ ἄλλωσ γε τῶν Ἑλληνικῶν καὶ βασιλικῶν στρατευμάτων ἐκεῖνο μόνον οὐ μίμουσ παρακολουθοῦντασ εἶχεν, οὐ θαυματοποιούσ, οὐκ ὀρχηστρίδασ, οὐ ψαλτρίασ, ἀλλὰ πάσησ ἀκολασίασ καὶ βωμολοχίασ καὶ πανηγυρισμοῦ καθαρὸν ἦν, τὰ μὲν πολλὰ μελετώντων τῶν νέων καὶ τῶν πρεσβυτέρων διδασκόντων, τὰσ δὲ παιδιὰσ, ὁπότε σχολάζοιεν, ταῖσ συνήθεσιν εὐτραπελίαισ καὶ τῷ λέγειν τι χαρίεν καὶ Λακωνικὸν πρὸσ ἀλλήλουσ διατιθεμένων, ἣν δὲ ἔχει τὸ τοιοῦτον τῆσ παιδιᾶσ εἶδοσ ὠφέλειαν, ἐν τῷ Λυκούργου βίῳ γέγραπται. (Plutarch, Cleomenes, chapter 12 3:1)
  • αὐλητὰσ δὲ καὶ μίμουσ καὶ κιθαριστὰσ καὶ θαυματοποιοὺσ συνακτέον, ἔτι δὲ πύκτασ καὶ παγκρατιαστὰσ καὶ παλαιστὰσ καὶ δρομεῖσ καὶ τὸ τοιοῦτον ἔθνοσ, εἴ γε μὴ μέλλει φαύλωσ μηδὲ ἀγεννῶσ ἑστιάσειν τὸ πλῆθοσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 13:5)
  • Πλάτων τοίνυν ὥσπερ ἐξεπίτηδεσ ἐναντία τῶν ὄντων λέγων ἢ τοὺσ θαυματοποιοὺσ μιμούμενοσ οὐ μόνον Περικλέουσ κατηγόρηκεν ἃ μὴ προσῆκεν, ἀλλὰ καὶ δεινόν τί φησιν εἶναι, εἴ τισ Ἀλκιβιάδην αἰτιάσεται τῶν αὐτῶν τούτων πραγμάτων. (Aristides, Aelius, Orationes, 9:8)
  • ὥστε μηδ’ αὐλὸν εἶναι κατὰ τὸν Ἀνάχαρσιν μηδ’ ἄλλο τῶν μουσικῶν ὀργάνων μηδὲν πλὴν κυμβάλων καὶ τυμπάνων καὶ κροτάλων ἃ τοὺσ θαυματοποιοὺσ κεκτῆσθαι. (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 44:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION