Hellas Alive Dictionary - θαυματοποιος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: θαυματοποιός θαυματοποιόν

Structure: θαυματοποι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: poie/w

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	θαυματοποιός θαυματοποιοῦ	θαυματοποιότερος θαυματοποιοτεροῦ	θαυματοποιότατος θαυματοποιοτατοῦ
Adverb	θαυματοποίως	θαυματοποιότερον	θαυματοποιότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἀληθῆ ταῦτά φασιν, πάτερ, ὡσ ἐμβάλοι τισ φέρων αὑτὸν εἰσ τὸ πῦρ κατέναντι Ὀλυμπίων, ἤδη πρεσβύτησ ἄνθρωποσ, οὐκ ἀγεννὴσ θαυματοποιὸσ τὰ τοιαῦτα; (Lucian, Fugitivi, (no name) 1:1)
ἐθαυμάζετο καὶ Ξενοφῶν ὁ θαυματοποιόσ, ὃσ μαθητὴν κατέλιπε Κρατισθένη τὸν Φλιάσιον ὃσ πῦρ τε αὐτόματον ἐποίει ἀναφύεσθαι καὶ ἄλλα πολλὰ φάσματα ἐτεχνᾶτο, ἀφ’ ὧν ἐξίστα τῶν ἀνθρώπων τὴν διάνοιαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 35 1:3)
τοιοῦτοσ ἦν καὶ Νυμφόδωροσ ὁ θαυματοποιόσ, ὃσ προσκρούσασ Ῥηγίνοισ, ὥσ φησι Δοῦρισ, εἰσ δειλίαν αὐτοὺσ ἔσκωψε πρῶτοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 35 2:1)
καὶ πότε εἴσεισι θαυματοποιὸσ ἢ λῆροσ ἢ τοιοῦτοσ ἕτεροσ; (Dio, Chrysostom, Orationes, 9:3)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com