Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πυγμαῖος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πυγμαῖος πυγμαῖη πυγμαῖον

Structure: πυγμαι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: pugmh/ II

Sense

  1. a, long or tall, dwarfish, the Pygmies

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative πυγμαῖος πυγμαίᾱ πυγμαῖον
Genitive πυγμαίου πυγμαίᾱς πυγμαίου
Dative πυγμαίῳ πυγμαίᾱͅ πυγμαίῳ
Accusative πυγμαῖον πυγμαίᾱν πυγμαῖον
Vocative πυγμαῖε πυγμαίᾱ πυγμαῖον
DualN/A/V πυγμαίω πυγμαίᾱ πυγμαίω
G/D πυγμαίοιν πυγμαίαιν πυγμαίοιν
PluralNominative πυγμαῖοι πυγμαῖαι πυγμαῖα
Genitive πυγμαίων πυγμαιῶν πυγμαίων
Dative πυγμαίοις πυγμαίαις πυγμαίοις
Accusative πυγμαίους πυγμαίᾱς πυγμαῖα
Vocative πυγμαῖοι πυγμαῖαι πυγμαῖα
Positive Comparative Superlative
Adjective πυγμαῖος πυγμαίου πυγμαιώτερος πυγμαιωτέρου πυγμαιώτατος πυγμαιωτάτου
Adverb πυγμαίως πυγμαιώτερον πυγμαιώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐδὲ γὰρ αὐτοῦ Ὁμήρου ταῦτα μυθεύοντοσ, ὧν εἰσι καὶ οὗτοι οἱ πυγμαῖοι, οὐδ’ Ἀλκμᾶνοσ στεγανόποδασ ἱστοροῦντοσ, οὐδ’ Αἰσχύλου κυνοκεφάλουσ καὶ στερνοφθάλμουσ καὶ μονομμάτουσ, ὅπου γε οὐδὲ τοῖσ πεζῇ συγγράφουσιν ἐν ἱστορίασ σχήματι προσέχομεν περὶ πολλῶν, κἂν μὴ ἐξομολογῶνται τὴν μυθογραφίαν. (Strabo, Geography, book 1, chapter 2 70:12)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION