Ancient Greek-English Dictionary Language

προστιμάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προστιμάω προστιμήσω

Structure: προς (Prefix) + τιμά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to award further penalty, to adjudge, as a debt

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προστιμῶ προστιμᾷς προστιμᾷ
Dual προστιμᾶτον προστιμᾶτον
Plural προστιμῶμεν προστιμᾶτε προστιμῶσιν*
SubjunctiveSingular προστιμῶ προστιμῇς προστιμῇ
Dual προστιμῆτον προστιμῆτον
Plural προστιμῶμεν προστιμῆτε προστιμῶσιν*
OptativeSingular προστιμῷμι προστιμῷς προστιμῷ
Dual προστιμῷτον προστιμῴτην
Plural προστιμῷμεν προστιμῷτε προστιμῷεν
ImperativeSingular προστίμᾱ προστιμᾱ́τω
Dual προστιμᾶτον προστιμᾱ́των
Plural προστιμᾶτε προστιμώντων, προστιμᾱ́τωσαν
Infinitive προστιμᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
προστιμων προστιμωντος προστιμωσα προστιμωσης προστιμων προστιμωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προστιμῶμαι προστιμᾷ προστιμᾶται
Dual προστιμᾶσθον προστιμᾶσθον
Plural προστιμώμεθα προστιμᾶσθε προστιμῶνται
SubjunctiveSingular προστιμῶμαι προστιμῇ προστιμῆται
Dual προστιμῆσθον προστιμῆσθον
Plural προστιμώμεθα προστιμῆσθε προστιμῶνται
OptativeSingular προστιμῴμην προστιμῷο προστιμῷτο
Dual προστιμῷσθον προστιμῴσθην
Plural προστιμῴμεθα προστιμῷσθε προστιμῷντο
ImperativeSingular προστιμῶ προστιμᾱ́σθω
Dual προστιμᾶσθον προστιμᾱ́σθων
Plural προστιμᾶσθε προστιμᾱ́σθων, προστιμᾱ́σθωσαν
Infinitive προστιμᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προστιμωμενος προστιμωμενου προστιμωμενη προστιμωμενης προστιμωμενον προστιμωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προστιμήσω προστιμήσεις προστιμήσει
Dual προστιμήσετον προστιμήσετον
Plural προστιμήσομεν προστιμήσετε προστιμήσουσιν*
OptativeSingular προστιμήσοιμι προστιμήσοις προστιμήσοι
Dual προστιμήσοιτον προστιμησοίτην
Plural προστιμήσοιμεν προστιμήσοιτε προστιμήσοιεν
Infinitive προστιμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προστιμησων προστιμησοντος προστιμησουσα προστιμησουσης προστιμησον προστιμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προστιμήσομαι προστιμήσει, προστιμήσῃ προστιμήσεται
Dual προστιμήσεσθον προστιμήσεσθον
Plural προστιμησόμεθα προστιμήσεσθε προστιμήσονται
OptativeSingular προστιμησοίμην προστιμήσοιο προστιμήσοιτο
Dual προστιμήσοισθον προστιμησοίσθην
Plural προστιμησοίμεθα προστιμήσοισθε προστιμήσοιντο
Infinitive προστιμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προστιμησομενος προστιμησομενου προστιμησομενη προστιμησομενης προστιμησομενον προστιμησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τί γὰρ δή ποτ’, ἄν τισ ὀφλὼν δίκην μὴ ἐκτίνῃ, οὐκέτ’ ἐποίησ’ ὁ νόμοσ τὴν ἐξούλην ἰδίαν, ἀλλὰ προστιμᾶν ἐπέταξε τῷ δημοσίῳ; (Demosthenes, Speeches 21-30, 57:2)
  • καὶ πάλιν τί δή ποτ’, ἂν μὲν ἑκὼν παρ’ ἑκόντοσ τισ λάβῃ τάλαντον ἓν ἢ δύ’ ἢ δέκα καὶ ταῦτ’ ἀποστερήσῃ, οὐδὲν αὐτῷ πρὸσ τὴν πόλιν ἐστίν, ἂν δὲ μικροῦ πάνυ τιμήματοσ ἄξιόν τισ λάβῃ, βίᾳ δὲ τοῦτ’ ἀφέληται, τὸ ἴσον τῷ δημοσίῳ προστιμᾶν οἱ νόμοι κελεύουσιν ὅσον περ δὴ τῷ ἰδιώτῃ; (Demosthenes, Speeches 21-30, 57:3)
  • καίτοι χρῆν αὐτόν, εἰ τὸ δεδέσθαι δεινὸν ἡγεῖτο, μηδενὶ προστιμᾶν ὃσ ἂν ὑμῖν ἐγγυητὰσ καθιστῇ δεσμοῦ νομοθετῆσαι, μὴ προλαβόντα κατεγνωκότασ ὑμᾶσ τὸν δεσμὸν μηδ’ ἐχθρῶσ διαθέντα πρὸσ ὑμᾶσ τὸν ἑαλωκότα, τηνικαῦτα ποιεῖν τὴν ἐξεγγύησιν. (Demosthenes, Speeches 21-30, 120:2)
  • ὃσ πρῶτον μὲν περὶ τῶν ἐκ τοῦ παρεληλυθότοσ χρόνου κριθέντων ἐναντία τοῖσ ὑφ’ ὑμῶν ἐγνωσμένοισ προστάττει, δεύτερον δὲ περὶ τῶν μελλόντων κριθήσεσθαι προστιμᾶν κελεύων τοὺσ δικαστὰσ τοὺσ ὀμωμοκότασ, ἄκυρα τὰ προστιμήματα ποιεῖ, πρὸσ δὲ τούτοισ ἐπιτίμουσ τοὺσ ὀφείλοντασ οὐ τὰ προσήκοντ’ ἐκτίνοντασ καθίστησιν, ὅλωσ δ’ ἐπιδείκνυσι μάτην ὀμνύντασ, τιμῶντασ, δικάζοντασ, ὀργιζομένουσ, ἅπαντα ποιοῦντασ ὑμᾶσ. (Demosthenes, Speeches 21-30, 140:2)
  • λεγόντων γὰρ τῶν νόμων οὓσ ἔθηκε Σόλων, οὐδὲν ὅμοιοσ ὢν τούτῳ νομοθέτησ, ἄν τισ ἁλῷ κλοπῆσ καὶ μὴ τιμηθῇ θανάτου, προστιμᾶν αὐτῷ δεσμόν, κἄν τισ ἁλοὺσ τῆσ κακώσεωσ τῶν γονέων εἰσ τὴν ἀγορὰν ἐμβάλλῃ, δεδέσθαι, κἂν ἀστρατείασ τισ ὄφλῃ καί τι τῶν αὐτῶν τοῖσ ἐπιτίμοισ ποιῇ, καὶ τοῦτον δεδέσθαι, Τιμοκράτησ ἅπασι τούτοισ ἄδειαν ποιεῖ, τῇ καταστάσει τῶν ἐγγυητῶν τὸν δεσμὸν ἀφαιρῶν. (Demosthenes, Speeches 21-30, 156:1)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION