Ancient Greek-English Dictionary Language

προμανθάνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προμανθάνω

Structure: προ (Prefix) + μανθάν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to learn beforehand, to know beforehand, to learn by rote

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προμανθάνω προμανθάνεις προμανθάνει
Dual προμανθάνετον προμανθάνετον
Plural προμανθάνομεν προμανθάνετε προμανθάνουσιν*
SubjunctiveSingular προμανθάνω προμανθάνῃς προμανθάνῃ
Dual προμανθάνητον προμανθάνητον
Plural προμανθάνωμεν προμανθάνητε προμανθάνωσιν*
OptativeSingular προμανθάνοιμι προμανθάνοις προμανθάνοι
Dual προμανθάνοιτον προμανθανοίτην
Plural προμανθάνοιμεν προμανθάνοιτε προμανθάνοιεν
ImperativeSingular προμάνθανε προμανθανέτω
Dual προμανθάνετον προμανθανέτων
Plural προμανθάνετε προμανθανόντων, προμανθανέτωσαν
Infinitive προμανθάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προμανθανων προμανθανοντος προμανθανουσα προμανθανουσης προμανθανον προμανθανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προμανθάνομαι προμανθάνει, προμανθάνῃ προμανθάνεται
Dual προμανθάνεσθον προμανθάνεσθον
Plural προμανθανόμεθα προμανθάνεσθε προμανθάνονται
SubjunctiveSingular προμανθάνωμαι προμανθάνῃ προμανθάνηται
Dual προμανθάνησθον προμανθάνησθον
Plural προμανθανώμεθα προμανθάνησθε προμανθάνωνται
OptativeSingular προμανθανοίμην προμανθάνοιο προμανθάνοιτο
Dual προμανθάνοισθον προμανθανοίσθην
Plural προμανθανοίμεθα προμανθάνοισθε προμανθάνοιντο
ImperativeSingular προμανθάνου προμανθανέσθω
Dual προμανθάνεσθον προμανθανέσθων
Plural προμανθάνεσθε προμανθανέσθων, προμανθανέσθωσαν
Infinitive προμανθάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προμανθανομενος προμανθανομενου προμανθανομενη προμανθανομενης προμανθανομενον προμανθανομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προμαθήσω προμαθήσεις προμαθήσει
Dual προμαθήσετον προμαθήσετον
Plural προμαθήσομεν προμαθήσετε προμαθήσουσιν*
OptativeSingular προμαθήσοιμι προμαθήσοις προμαθήσοι
Dual προμαθήσοιτον προμαθησοίτην
Plural προμαθήσοιμεν προμαθήσοιτε προμαθήσοιεν
Infinitive προμαθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προμαθησων προμαθησοντος προμαθησουσα προμαθησουσης προμαθησον προμαθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προμαθήσομαι προμαθήσει, προμαθήσῃ προμαθήσεται
Dual προμαθήσεσθον προμαθήσεσθον
Plural προμαθησόμεθα προμαθήσεσθε προμαθήσονται
OptativeSingular προμαθησοίμην προμαθήσοιο προμαθήσοιτο
Dual προμαθήσοισθον προμαθησοίσθην
Plural προμαθησοίμεθα προμαθήσοισθε προμαθήσοιντο
Infinitive προμαθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προμαθησομενος προμαθησομενου προμαθησομενη προμαθησομενης προμαθησομενον προμαθησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to learn beforehand

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION