뜻

1. to set up as a pretext or excuse, allege by way of excuse, plead in excuse, to allege as an excuse that . ., to make excuses, to be used as a pretext
2. to allege, that

예문

• καὶ γὰρ ὁ πατήρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ᾧπερ πάντα πειθόμενοσ πεποίηκα, πρὸσ ἅπαντασ ὠδύρετο τοὺσ γνωρίμουσ, εἰ παραλιπὼν ἐγὼ τὸν καιρὸν ἐν ᾧ διὰ τὸ τὸν πατέρα ζῆν ἔξεστί μοι τοῦτον ἀμύνασθαι, τὴν ἀπειρίαν καὶ τὴν ἡλικίαν προφασιζόμενοσ αὐτὸν μὲν περιόψομαι πάντων ἀπεστερημένον, Θεοκρίνην δὲ παρὰ τοὺσ νόμουσ γραφὰσ γραφόμενον καὶ συκοφαντοῦντα πολλοὺσ τῶν πολιτῶν, οὐκ ἐξὸν αὐτῷ. (Demosthenes, Speeches 51-61, 3:1)

  (데모스테네스, Speeches 51-61, 3:1)

• τοτὲ μὲν τὸ δαιμόνιον προφασιζόμενοσ οὐ διαλέγῃ μοι, τοτὲ δ’ ἄλλου του ἐφιέμενοσ. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 8 6:4)

  (크세노폰, Works on Socrates, , chapter 8 6:4)

• αἰτιασάμενοσ δὲ Δαρεῖοσ ἡμᾶσ τε καὶ Ἐρετριᾶσ, Σάρδεσιν ἐπιβουλεῦσαι προφασιζόμενοσ, πέμψασ μυριάδασ μὲν πεντήκοντα ἔν τε πλοίοισ καὶ ναυσίν, ναῦσ δὲ τριακοσίασ, Δᾶτιν δὲ ἄρχοντα, εἶπεν ἥκειν ἄγοντα Ἐρετριᾶσ καὶ Ἀθηναίουσ, εἰ βούλοιτο τὴν ἑαυτοῦ κεφαλὴν ἔχειν· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 40:3)

  (플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 40:3)

유사 형태

• προφασιζόμενος (3)
• προφασιζόμενοι (2)
• προφασίζομαι (2)
• προφασιζόμενον (1)
• προφασιζομένου (1)
• προφασιζομένων (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.