πρίων?
명사;
자동번역
로마알파벳 전사: priōn
고전 발음: [쁘리온:]
신약 발음: [쁘리온]
기본형:
πρίων
어원: ι_, attic; but ι in later Poets.
뜻
- 톱, 금언, 격언, 속담
- a sawyer
- a saw, saw, a jagged
- μὴ δοξασθήσεται ἀξίνη ἄνευ τοῦ κόπτοντος ἐν αὐτῇ; ἢ ὑψωθήσεται πρίων ἄνευ τοῦ ἕλκοντος αὐτόν; ὡσαύτως ἐάν τις ἄρῃ ράβδον ἢ ξύλον. (Septuagint, Liber Isaiae 10:15)
(70인역 성경, 이사야서 10:15)
- κᾆτ ἐπειδὰν ὦ μόνος, στένω κέχηνα σκορδινῶμαι πέρδομαι, ἀπορῶ γράφω παρατίλλομαι λογίζομαι, ἀποβλέπων ἐς τὸν ἀγρὸν εἰρήνης ἐρῶν, στυγῶν μὲν ἄστυ τὸν δ ἐμὸν δῆμον ποθῶν, ὃς οὐδεπώποτ εἶπεν, ἄνθρακας πρίω, οὐκ ὄξος οὐκ ἔλαιον, οὐδ ᾔδει "πρίω," ἀλλ αὐτὸς ἔφερε πάντα χὠ πρίων ἀπῆν. (Aristophanes, Acharnians, Prologue 1:16)
(아리스토파네스, Acharnians, Prologue 1:16)
- ἄλλον γὰρ τρόπον συνῆλθον πρίων καὶ τέχνη, οὐχ ἕνεκα κοινοῦ τινος οἱο῀ν γὰρ ὄργανον καὶ ψυχή ἀλλὰ τοῦ χρωμένου ἕνεκεν. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 172:3)
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 172:3)
- εἰς τὸν αὐτόν Τάκεο δυστάνων ὀνύχων ἄπο παμφάγε Μῶμε, τάκεο σὺ πρίων ἰοβόλους γένυας. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 2661)
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 2661)
- Θερμαινόμενος γὰρ ὑπὸ τῆς περιόδου ὁ πρίων, καὶ τὸ ὀστέον ἐκθερμαίνων καὶ ἀναξηραίνων, κατακαίει, καὶ μεῖζον ποιέει ἀφίστασθαι τὸ ὀστέον τὸ περιέχον τὴν πρίσιν, ἢ ὅσον μέλλει ἀφίστασθαι. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 21.7)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 21.7)