Ancient Greek-English Dictionary Language

πλεῖστος

Determiner; Transliteration:

Principal Part: πλεῖστος

Etym.: Sup. of polu/s

Sense

  1. (of number, also of size, extent, strength, etc.) most, very much
  2. (with the article, like οἱ πολλοί) the greatest number, the greatest part of..

Examples

  • πλεῖστοσ ἀνθρώπων ὄχλοσ, ὅσοσ οὐδεπώποτ’ ἦλθ’ ἁθρόοσ ἐσ τὴν πύκνα. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Episode 1:30)
  • Αἴγυπτοσ, ὡσ ὁ πλεῖστοσ ἔσπαρται λόγοσ, ξὺν παισὶ πεντήκοντα ναυτίλῳ πλάτῃ Ἄργοσ κατασχών ‐ ληκύθιον ἀπώλεσεν. (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene 2:1)
  • ἐρρύη δὲ πλεῖστοσ ἑαυτοῦ καὶ μέγιστοσ τότε ὁ Εὐρώτασ, χιόνων γενομένων, καὶ τὸ ῥεῦμα μᾶλλον ὑπὸ ψυχρότητοσ ἢ τραχύτητοσ ἐγένετο σκληρὸν καὶ χαλεπὸν τοῖσ Θηβαίοισ. (Plutarch, Agesilaus, chapter 32 2:1)
  • ὁ γὰρ πλεῖστοσ ὠθισμὸσ τῶν νεῶν καὶ τῆσ μάχησ τὸ καρτερώτατον ἐοίκε περὶ τὸν τόπον ἐκεῖνον γενέσθαι· (Plutarch, , chapter 9 2:2)
  • καὶ πρῶτον μὲν ἦν ποιμένων θαῦμα καὶ βοτήρων ἐπεὶ δέ, τοῦ διείργοντοσ ἀπὸ τῆσ κάτω χώρασ οἱο͂ν ἰσθμοῦ τὴν λίμνην ὑπεκραγέντοσ ὑπὸ τοῦ πλήθουσ καὶ βάρουσ, μέγα ῥεῦμα κατέβαινε διὰ τῶν ἀρουμένων καὶ φυτευομένων ἐπὶ τὴν θάλατταν, οὐ μόνον αὐτοῖσ παρεῖχε Ῥωμαίοισ ἔκπληξιν, ἀλλὰ καὶ πᾶσιν ἐδόκει τοῖσ τὴν Ἰταλίαν κατοικοῦσι μηδενὸσ μικροῦ σημεῖον εἶναι, πλεῖστοσ δ’ αὐτοῦ λόγοσ ἦν ἐν τῷ στρατοπέδῳ τῷ πολιορκοῦντι τοὺσ Οὐηϊούσ, ὥστε κἀκείνοισ ἔκπυστον γενέσθαι τὸ περὶ τὴν λίμνην πάθοσ. (Plutarch, Camillus, chapter 3 3:1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION