Ancient Greek-English Dictionary Language

περιορμέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: περιορμέω περιορμήσω

Structure: περι (Prefix) + ὁρμέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to anchor round, to blockade

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περιορμῶ περιορμεῖς περιορμεῖ
Dual περιορμεῖτον περιορμεῖτον
Plural περιορμοῦμεν περιορμεῖτε περιορμοῦσιν*
SubjunctiveSingular περιορμῶ περιορμῇς περιορμῇ
Dual περιορμῆτον περιορμῆτον
Plural περιορμῶμεν περιορμῆτε περιορμῶσιν*
OptativeSingular περιορμοῖμι περιορμοῖς περιορμοῖ
Dual περιορμοῖτον περιορμοίτην
Plural περιορμοῖμεν περιορμοῖτε περιορμοῖεν
ImperativeSingular περιόρμει περιορμείτω
Dual περιορμεῖτον περιορμείτων
Plural περιορμεῖτε περιορμούντων, περιορμείτωσαν
Infinitive περιορμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
περιορμων περιορμουντος περιορμουσα περιορμουσης περιορμουν περιορμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περιορμοῦμαι περιορμεῖ, περιορμῇ περιορμεῖται
Dual περιορμεῖσθον περιορμεῖσθον
Plural περιορμούμεθα περιορμεῖσθε περιορμοῦνται
SubjunctiveSingular περιορμῶμαι περιορμῇ περιορμῆται
Dual περιορμῆσθον περιορμῆσθον
Plural περιορμώμεθα περιορμῆσθε περιορμῶνται
OptativeSingular περιορμοίμην περιορμοῖο περιορμοῖτο
Dual περιορμοῖσθον περιορμοίσθην
Plural περιορμοίμεθα περιορμοῖσθε περιορμοῖντο
ImperativeSingular περιορμοῦ περιορμείσθω
Dual περιορμεῖσθον περιορμείσθων
Plural περιορμεῖσθε περιορμείσθων, περιορμείσθωσαν
Infinitive περιορμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
περιορμουμενος περιορμουμενου περιορμουμενη περιορμουμενης περιορμουμενον περιορμουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περιορμήσω περιορμήσεις περιορμήσει
Dual περιορμήσετον περιορμήσετον
Plural περιορμήσομεν περιορμήσετε περιορμήσουσιν*
OptativeSingular περιορμήσοιμι περιορμήσοις περιορμήσοι
Dual περιορμήσοιτον περιορμησοίτην
Plural περιορμήσοιμεν περιορμήσοιτε περιορμήσοιεν
Infinitive περιορμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
περιορμησων περιορμησοντος περιορμησουσα περιορμησουσης περιορμησον περιορμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περιορμήσομαι περιορμήσει, περιορμήσῃ περιορμήσεται
Dual περιορμήσεσθον περιορμήσεσθον
Plural περιορμησόμεθα περιορμήσεσθε περιορμήσονται
OptativeSingular περιορμησοίμην περιορμήσοιο περιορμήσοιτο
Dual περιορμήσοισθον περιορμησοίσθην
Plural περιορμησοίμεθα περιορμήσοισθε περιορμήσοιντο
Infinitive περιορμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
περιορμησομενος περιορμησομενου περιορμησομενη περιορμησομενης περιορμησομενον περιορμησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to anchor round

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION