Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

περιφεύγω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: περιφεύγω περιφεύξομαι

Structure: περι (Prefix) + φεύγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to flee from, escape from, mocks, to escape from illness

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περιφεύγω περιφεύγεις περιφεύγει
Dual περιφεύγετον περιφεύγετον
Plural περιφεύγομεν περιφεύγετε περιφεύγουσιν*
SubjunctiveSingular περιφεύγω περιφεύγῃς περιφεύγῃ
Dual περιφεύγητον περιφεύγητον
Plural περιφεύγωμεν περιφεύγητε περιφεύγωσιν*
OptativeSingular περιφεύγοιμι περιφεύγοις περιφεύγοι
Dual περιφεύγοιτον περιφευγοίτην
Plural περιφεύγοιμεν περιφεύγοιτε περιφεύγοιεν
ImperativeSingular περιφεύγε περιφευγέτω
Dual περιφεύγετον περιφευγέτων
Plural περιφεύγετε περιφευγόντων, περιφευγέτωσαν
Infinitive περιφεύγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
περιφευγων περιφευγοντος περιφευγουσα περιφευγουσης περιφευγον περιφευγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περιφεύγομαι περιφεύγει, περιφεύγῃ περιφεύγεται
Dual περιφεύγεσθον περιφεύγεσθον
Plural περιφευγόμεθα περιφεύγεσθε περιφεύγονται
SubjunctiveSingular περιφεύγωμαι περιφεύγῃ περιφεύγηται
Dual περιφεύγησθον περιφεύγησθον
Plural περιφευγώμεθα περιφεύγησθε περιφεύγωνται
OptativeSingular περιφευγοίμην περιφεύγοιο περιφεύγοιτο
Dual περιφεύγοισθον περιφευγοίσθην
Plural περιφευγοίμεθα περιφεύγοισθε περιφεύγοιντο
ImperativeSingular περιφεύγου περιφευγέσθω
Dual περιφεύγεσθον περιφευγέσθων
Plural περιφεύγεσθε περιφευγέσθων, περιφευγέσθωσαν
Infinitive περιφεύγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
περιφευγομενος περιφευγομενου περιφευγομενη περιφευγομενης περιφευγομενον περιφευγομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περιφεύξομαι περιφεύξει, περιφεύξῃ περιφεύξεται
Dual περιφεύξεσθον περιφεύξεσθον
Plural περιφευξόμεθα περιφεύξεσθε περιφεύξονται
OptativeSingular περιφευξοίμην περιφεύξοιο περιφεύξοιτο
Dual περιφεύξοισθον περιφευξοίσθην
Plural περιφευξοίμεθα περιφεύξοισθε περιφεύξοιντο
Infinitive περιφεύξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
περιφευξομενος περιφευξομενου περιφευξομενη περιφευξομενης περιφευξομενον περιφευξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περιέφευγον περιέφευγες περιέφευγεν*
Dual περιεφεύγετον περιεφευγέτην
Plural περιεφεύγομεν περιεφεύγετε περιέφευγον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περιεφευγόμην περιεφεύγου περιεφεύγετο
Dual περιεφεύγεσθον περιεφευγέσθην
Plural περιεφευγόμεθα περιεφεύγεσθε περιεφεύγοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τούτῳ γὰρ πάνυ πρόσεχε, ὅτι εἰ μὲν ἁπλῶσ εἶπεν, ὑβρισθείσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ παθὼν ὑπὸ Κόνωνοσ πολλὰ καὶ δεινά, ἀπήρτιστο ἂν τὸ νόημα καὶ οὐδενὸσ προσέδει καὶ ἔδει μεταβῆναι, τὸ δὲ τῇ ὑποστάσει ἀναρτῆσαι ἐν τῷ εἰπεῖν καὶ παθὼν τοιαῦτα ἀκόλουθον ἔσχε τὸ ἐπαγαγεῖν ποδαπά, ὥστε πολὺν χρόνον πάνυ μήτε τοὺσ οἰκείουσ μήτε τῶν ἰατρῶν μηδένα προσδοκᾶν περιφεύξεσθαί με. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 12:5)
  • ὑβρισθείσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ παθὼν ὑπὸ Κόνωνοσ τουτουὶ τοιαῦτα, ὥστε πολὺν χρόνον πάνυ μήτε τοὺσ οἰκείουσ μήτε τῶν ἰατρῶν μηδένα προσδοκᾶν περιφεύξεσθαί με, ὑγιάνασ καὶ σωθεὶσ ἀπροσδοκήτωσ ἔλαχον αὐτῷ τὴν δίκην τῆσ αἰκείασ ταυτηνί. (Demosthenes, Speeches 51-61, 3:1)

Synonyms

  1. to flee from

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION