Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παρθένος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: παρθένος

Structure: παρθεν (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. maidenly
  2. chaste

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative παρθένος παρθένη πάρθενον
Genitive παρθένου παρθένης παρθένου
Dative παρθένῳ παρθένῃ παρθένῳ
Accusative παρθένον παρθένην πάρθενον
Vocative παρθένε παρθένη πάρθενον
DualN/A/V παρθένω παρθένᾱ παρθένω
G/D παρθένοιν παρθέναιν παρθένοιν
PluralNominative παρθένοι παρθέναι πάρθενα
Genitive παρθένων παρθένων παρθένων
Dative παρθένοις παρθέναις παρθένοις
Accusative παρθένους παρθένᾱς πάρθενα
Vocative παρθένοι παρθέναι πάρθενα
Positive Comparative Superlative
Adjective παρθένος παρθένου παρθενώτερος παρθενωτέρου παρθενώτατος παρθενωτάτου
Adverb παρθένως παρθενώτερον παρθενώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τί δ’ εἶπ’ Ἀπόλλων παρθένοισ κραίνων γάμον; (Euripides, Suppliants, episode 1:30)
  • δέσποινα δ’ ἡ δύστηνοσ Ἰδαίαισιν ἦ γυναιξὶ παρθένοισ τ’ ἀπόβλεπτοσ μέτα, ἴση θεοῖσι πλὴν τὸ κατθανεῖν μόνον· (Euripides, Hecuba, episode 3:10)
  • ἐγέλασα, ὦ Κλωνάριον, ἐπὶ τούτῳ καὶ ἔφην, Οὐκοῦν σύ, ὦ Μέγιλλε, ἀνήρ τισ ὢν ἐλελήθεισ ἡμᾶσ, καθάπερ τὸν Ἀχιλλέα φασὶν ἐν ταῖσ παρθένοισ κρυπτόμενον ταῖσ ἁλουργίσι; (Lucian, Dialogi meretricii, 3:9)
  • κείνῳ γὰρ ἡ Διὸσ κόρη φρουρὼ παραζεύξασα φύλακε σώματοσ δισσὼ δράκοντε, παρθένοισ Ἀγλαυρίσι δίδωσι σῴζειν· (Euripides, Ion, episode 2:4)
  • μὴ σφαλεῖσ’ ἃ παρθένοισ ἐγγίγνεται νοσήματ’ ἐσ κρυπτοὺσ γάμουσ, ἔπειτα τῷ θεῷ προστίθησ τὴν αἰτίαν, καὶ τοὐμὸν αἰσχρὸν ἀποφυγεῖν πειρωμένη, Φοίβῳ τεκεῖν με φῄσ, τεκοῦσ’ οὐκ ἐκ θεοῦ; (Euripides, Ion, episode, iambic10)

Synonyms

  1. chaste

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION