Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παροργίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: παροργίζω παροργιῶ

Structure: παρ (Prefix) + ὀργίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to provoke to anger

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παροργίζω παροργίζεις παροργίζει
Dual παροργίζετον παροργίζετον
Plural παροργίζομεν παροργίζετε παροργίζουσιν*
SubjunctiveSingular παροργίζω παροργίζῃς παροργίζῃ
Dual παροργίζητον παροργίζητον
Plural παροργίζωμεν παροργίζητε παροργίζωσιν*
OptativeSingular παροργίζοιμι παροργίζοις παροργίζοι
Dual παροργίζοιτον παροργιζοίτην
Plural παροργίζοιμεν παροργίζοιτε παροργίζοιεν
ImperativeSingular παρόργιζε παροργιζέτω
Dual παροργίζετον παροργιζέτων
Plural παροργίζετε παροργιζόντων, παροργιζέτωσαν
Infinitive παροργίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παροργιζων παροργιζοντος παροργιζουσα παροργιζουσης παροργιζον παροργιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παροργίζομαι παροργίζει, παροργίζῃ παροργίζεται
Dual παροργίζεσθον παροργίζεσθον
Plural παροργιζόμεθα παροργίζεσθε παροργίζονται
SubjunctiveSingular παροργίζωμαι παροργίζῃ παροργίζηται
Dual παροργίζησθον παροργίζησθον
Plural παροργιζώμεθα παροργίζησθε παροργίζωνται
OptativeSingular παροργιζοίμην παροργίζοιο παροργίζοιτο
Dual παροργίζοισθον παροργιζοίσθην
Plural παροργιζοίμεθα παροργίζοισθε παροργίζοιντο
ImperativeSingular παροργίζου παροργιζέσθω
Dual παροργίζεσθον παροργιζέσθων
Plural παροργίζεσθε παροργιζέσθων, παροργιζέσθωσαν
Infinitive παροργίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παροργιζομενος παροργιζομενου παροργιζομενη παροργιζομενης παροργιζομενον παροργιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παροργίω παροργίεις παροργίει
Dual παροργίειτον παροργίειτον
Plural παροργίουμεν παροργίειτε παροργίουσιν*
OptativeSingular παροργίοιμι παροργίοις παροργίοι
Dual παροργίοιτον παροργιοίτην
Plural παροργίοιμεν παροργίοιτε παροργίοιεν
Infinitive παροργίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παροργιων παροργιουντος παροργιουσα παροργιουσης παροργιουν παροργιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παροργίουμαι παροργίει, παροργίῃ παροργίειται
Dual παροργίεισθον παροργίεισθον
Plural παροργιοῦμεθα παροργίεισθε παροργίουνται
OptativeSingular παροργιοίμην παροργίοιο παροργίοιτο
Dual παροργίοισθον παροργιοίσθην
Plural παροργιοίμεθα παροργίοισθε παροργίοιντο
Infinitive παροργίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παροργιουμενος παροργιουμενου παροργιουμενη παροργιουμενης παροργιουμενον παροργιουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρῶργιζον παρῶργιζες παρῶργιζεν*
Dual παρώργιζετον παρωργῖζετην
Plural παρώργιζομεν παρώργιζετε παρῶργιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρωργῖζομην παρώργιζου παρώργιζετο
Dual παρώργιζεσθον παρωργῖζεσθην
Plural παρωργῖζομεθα παρώργιζεσθε παρώργιζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αὐτοὶ παρεζήλωσάν με ἐπ̓ οὐ Θεῷ, παρώξυνάν με ἐν τοῖσ εἰδώλοισ αὐτῶν. κἀγὼ παραζηλώσω αὐτοὺσ ἐπ̓ οὐκ ἔθνει, ἐπὶ ἔθνει ἀσυνέτῳ παροργιῶ αὐτούσ. (Septuagint, Liber Deuteronomii 32:21)
  • καὶ παροργιῶ καρδίαν λαῶν πολλῶν, ἡνίκα ἂν ἄγω αἰχμαλωσίαν σου εἰσ τὰ ἔθνη, εἰσ γῆν, ἣν οὐκ ἔγνωσ. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 32:9)
  • "Ἐγὼ παραζηλώσω ὑμᾶσ ἐπ’ οὐκ ἔθνει, ἐπ’ ἔθνει ἀσυνέτῳ παροργιῶ ὑμᾶσ. (PROS RWMAIOUS, chapter 10 21:2)

Synonyms

  1. to provoke to anger

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION