뜻

2. 방해하다, 중단시키다

1. to add a qualification
2. to interrupt

예문

• καὶ τὸ πάντων δειν<ότ>ατον τῶν ἐν τῷ λόγῳ λεγομένων μένων ὑπὸ σοῦ, ὃ σὺ ᾤου λανθάνειν ὧν ἕνεκα λέγεισ, οὐ λανθάνων, ὁπότε παραφθέγγοιο ἐν τῷ λόγῳ πολλάκισ, ὡσ πλούσιόσ ἐστιν Εὐξένιπποσ, καὶ πάλιν διαλιπών, ὡσ οὐκ ἐκ δικαίου πολλὴν οὐσίαν συνείλεκται· (Hyperides, Speeches, 32:1)

  (히페레이데스, Speeches, 32:1)

• ἔνιοι δὲ καὶ παρεφθέγγοντο περὶ τῶν συγκλητικῶν, ὡσ καθεκτέον ἐν τῇ πόλει Καίσαροσ προσιόντοσ. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 63 4:2)

  (플루타르코스, Cato the Younger, chapter 63 4:2)

• "τούτων τοίνυν ἡ μὲν ἑξὰσ ὑπὸ τῆσ τετράδοσ, ἡ δὲ τριὰσ ὑπὸ τῆσ ὀγδοάδοσ πολλαπλασιασθεῖσα, πρώτου κύβου πρῶτοσ τέλειοσ, τὸ τῶν τεττάρων καὶ εἴκοσι παρέσχηκε πλῆθοσ" ἔτι δ’ αὐτοῦ λέγοντοσ, ὁ γραμματιστὴσ Ζωπυρίων δῆλοσ ἦν καταγελῶν καὶ παρεφθέγγετο· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 3:8)

  (플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, 3:8)

• ὃσ οὐκ ἐν ὁμιλίᾳ καὶ κατ’ ἐξουσίαν οὑτωσὶ παραφθέγγεται, ὃ σὺ πρώην ἡμῶν ἀφῃροῦ, ἀλλ’ ἐν τοιούτοισ καιροῖσ ἐμβεβηκὼσ αὐτόσ τε καὶ τοῦ δήμου τοῦ παντὸσ ὄντοσ, ἐν οἷσ σύ γ’ ἂν αὐτῷ συνεβούλευσασ καὶ ἱκετηρίαν θεῖναι, φθειρομένησ μὲν τῆσ χώρασ ὑπὸ τοῦ πολέμου, φθειρομένων δὲ τῇ νόσῳ τῶν ἐν τῇ πόλει, πάντων δ’ ἐγκειμένων αὐτῷ καὶ παρωξυμένων ὡσ πρὸσ μόνον αἴτιον τῶν κακῶν, παρελθὼν αὐτὸσ ἔλεγε τοιαυτὶ, Καὶ προσεδόκων ταῦτα, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ ἀδικεῖτε ὅτι ὀργίζεσθε. (Aristides, Aelius, Orationes, 17:17)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 17:17)

• ἵνα τοίνυν εἰδῇσ ὅτι καὶ Σόλων ὁ τῶν νομοθετῶν ἐνδοξότατοσ παραφθέγγεται, ἄκουε καὶ τούτου. (Aristides, Aelius, Orationes, 33:6)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 33:6)

유사 형태

• παραφθεγγομένου (2)
• παραφθεγγομένους (1)
• παραφθεγγόμενον (1)
• παραφθεγγόμενος (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.