Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁρκόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὁρκόω ὁρκώσω

Structure: ὁρκό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bind by oath

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ό̔ρκω ό̔ρκοις ό̔ρκοι
Dual ό̔ρκουτον ό̔ρκουτον
Plural ό̔ρκουμεν ό̔ρκουτε ό̔ρκουσιν*
SubjunctiveSingular ό̔ρκω ό̔ρκοις ό̔ρκοι
Dual ό̔ρκωτον ό̔ρκωτον
Plural ό̔ρκωμεν ό̔ρκωτε ό̔ρκωσιν*
OptativeSingular ό̔ρκοιμι ό̔ρκοις ό̔ρκοι
Dual ό̔ρκοιτον ὁρκοίτην
Plural ό̔ρκοιμεν ό̔ρκοιτε ό̔ρκοιεν
ImperativeSingular ο͂̔ρκου ὁρκοῦτω
Dual ό̔ρκουτον ὁρκοῦτων
Plural ό̔ρκουτε ὁρκοῦντων, ὁρκοῦτωσαν
Infinitive ό̔ρκουν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁρκων ὁρκουντος ὁρκουσα ὁρκουσης ὁρκουν ὁρκουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ό̔ρκουμαι ό̔ρκοι ό̔ρκουται
Dual ό̔ρκουσθον ό̔ρκουσθον
Plural ὁρκοῦμεθα ό̔ρκουσθε ό̔ρκουνται
SubjunctiveSingular ό̔ρκωμαι ό̔ρκοι ό̔ρκωται
Dual ό̔ρκωσθον ό̔ρκωσθον
Plural ὁρκώμεθα ό̔ρκωσθε ό̔ρκωνται
OptativeSingular ὁρκοίμην ό̔ρκοιο ό̔ρκοιτο
Dual ό̔ρκοισθον ὁρκοίσθην
Plural ὁρκοίμεθα ό̔ρκοισθε ό̔ρκοιντο
ImperativeSingular ό̔ρκου ὁρκοῦσθω
Dual ό̔ρκουσθον ὁρκοῦσθων
Plural ό̔ρκουσθε ὁρκοῦσθων, ὁρκοῦσθωσαν
Infinitive ό̔ρκουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁρκουμενος ὁρκουμενου ὁρκουμενη ὁρκουμενης ὁρκουμενον ὁρκουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁρκώσω ὁρκώσεις ὁρκώσει
Dual ὁρκώσετον ὁρκώσετον
Plural ὁρκώσομεν ὁρκώσετε ὁρκώσουσιν*
OptativeSingular ὁρκώσοιμι ὁρκώσοις ὁρκώσοι
Dual ὁρκώσοιτον ὁρκωσοίτην
Plural ὁρκώσοιμεν ὁρκώσοιτε ὁρκώσοιεν
Infinitive ὁρκώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁρκωσων ὁρκωσοντος ὁρκωσουσα ὁρκωσουσης ὁρκωσον ὁρκωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁρκώσομαι ὁρκώσει, ὁρκώσῃ ὁρκώσεται
Dual ὁρκώσεσθον ὁρκώσεσθον
Plural ὁρκωσόμεθα ὁρκώσεσθε ὁρκώσονται
OptativeSingular ὁρκωσοίμην ὁρκώσοιο ὁρκώσοιτο
Dual ὁρκώσοισθον ὁρκωσοίσθην
Plural ὁρκωσοίμεθα ὁρκώσοισθε ὁρκώσοιντο
Infinitive ὁρκώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁρκωσομενος ὁρκωσομενου ὁρκωσομενη ὁρκωσομενης ὁρκωσομενον ὁρκωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ώ̔ρκουν ώ̔ρκους ώ̔ρκουν*
Dual ὡρκοῦτον ὡρκούτην
Plural ὡρκοῦμεν ὡρκοῦτε ώ̔ρκουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡρκούμην ώ̔ρκου ὡρκοῦτο
Dual ὡρκοῦσθον ὡρκούσθην
Plural ὡρκούμεθα ὡρκοῦσθε ὡρκοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Τῇ δ’ ὑστεραίᾳ τὸν λαὸν σὺν γυναιξὶν ἅμα καὶ τέκνοισ εἰσ ἐκκλησίαν συναγαγών, ὡσ παρεῖναι καὶ τὰ ἀνδράποδα, ὡρ́κου τῶν νόμων αὐτοὺσ φυλακὴν ποιήσασθαι καὶ τῆσ τοῦ θεοῦ διανοίασ ἀκριβεῖσ λογιστὰσ γινομένουσ εἰ μηδὲν εἰσ αὐτοὺσ μήτε συγγενείᾳ χαριζομένουσ μήτε εἴκοντασ φόβῳ μήτε ἄλλην καθάπαξ αἰτίαν κυριωτέραν τῆσ τῶν νόμων φυλακῆσ ὑπολαμβάνοντασ παραβῆναι τούτουσ, ἀλλ’ ἄν τέ τισ τῶν ἐξ αἵματοσ συγχεῖν καὶ καταλύειν ἐπιχειρῇ τὴν κατ’ αὐτοὺσ πολιτείαν ἄν τε πόλισ, ἀμύνειν αὐτοῖσ καὶ κοινῇ καὶ κατ’ ἰδίαν, καὶ κρατήσαντασ μὲν ἐξ αὐτῶν ἀνασπᾶν θεμελίων καὶ μηδὲ τὸ ἔδαφοσ τῶν ἀπονοηθέντων εἰ δυνατὸν καταλιπεῖν, εἰ δ’ ἀσθενοῖεν λαβεῖν τὴν τιμωρίαν, αὐτὸ τὸ μὴ κατὰ βούλησιν ἰδίαν ταῦτα γίνεσθαι δεικνύναι. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 4 401:1)
  • προσφέρων ταῖσ ῥισὶ τοῦ δαιμονιζομένου τὸν δακτύλιον ἔχοντα ὑπὸ τῇ σφραγῖδι ῥίζαν ἐξ ὧν ὑπέδειξε Σολόμων ἔπειτα ἐξεῖλκεν ὀσφρομένῳ διὰ τῶν μυκτήρων τὸ δαιμόνιον, καὶ πεσόντοσ εὐθὺσ τἀνθρώπου μηκέτ’ εἰσ αὐτὸν ἐπανήξειν ὡρ́κου, Σολόμωνόσ τε μεμνημένοσ καὶ τὰσ ἐπῳδὰσ ἃσ συνέθηκεν ἐκεῖνοσ ἐπιλέγων. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 8 59:1)

Synonyms

  1. to bind by oath

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION