Sense

1. nectar, the specific nourishment (drink) of the gods

Examples

• ἢν δὲ οἰκοσιτῶσιν, νέκταρ καὶ ἀμβροσία τὸ δεῖπνον. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 9:4)
• Ἐπειδὴ πολλοὶ τῶν ξένων, οὐ μόνον Ἕλληνεσ ἀλλὰ καὶ βάρβαροι, οὐδαμῶσ ἄξιοι ὄντεσ κοινωνεῖν ἡμῖν τῆσ πολιτείασ, παρεγγραφέντεσ οὐκ οἶδα ὅπωσ καὶ θεοὶ δόξαντεσ ἐμπεπλήκασι μὲν τὸν οὐρανὸν ὡσ μεστὸν εἶναι τὸ συμπόσιον ὄχλου ταραχώδουσ πολυγλώσσων τινῶν καὶ ξυγκλύδων ἀνθρώπων, ἐπιλέλοιπε δὲ ἡ ἀμβροσία καὶ τὸ νέκταρ, ὥστε μνᾶσ ἤδη τὴν κοτύλην εἶναι διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν πινόντων οἱ δὲ ὑπὸ αὐθαδείασ παρωσάμενοι τοὺσ παλαιούσ τε καὶ ἀληθεῖσ θεοὺσ προεδρίασ ἠξιώκασιν αὑτοὺσ παρὰ πάντα τὰ πάτρια καὶ ἐν τῇ γῇ προτιμᾶσθαι θέλουσι· (Lucian, Deorum concilium, (no name) 14:7)
• ἀλλ’ ἐγὼ οἶδα τὴν αἰτίαν παρ’ ἡμῖν μὲν γὰρ ἀσφόδελοσ μόνον καὶ χοαὶ καὶ πόπανα καὶ ἐναγίσματα, τὰ δ’ ἄλλα ζόφοσ καὶ ὁμίχλη καὶ σκότοσ, ἐν δὲ τῷ οὐρανῷ φαιδρὰ πάντα καὶ ἥ τε ἀμβροσία πολλὴ καὶ τὸ νέκταρ ἄφθονον ὥστε ἥδιον παρ’ ἐκείνοισ βραδύνειν ἐοίκε. (Lucian, Cataplus, (no name) 2:4)
• ἠργοῦμεν ἂν καὶ τὸ νέκταρ ἐπίνομεν καὶ τῆσ ἀμβροσίασ ἐνεφορούμεθα οὐδὲν ποιοῦντεσ. (Lucian, Prometheus, (no name) 16:10)
• ἀλλ’ ὅτε δὴ κείνοισι παρέσχεθεν ἄρμενα πάντα, νέκταρ τ’ ἀμβροσίην τε, τά περ θεοὶ αὐτοὶ ἔδουσι, πάντων ἐν στήθεσσιν ἀέξετο θυμὸσ ἀγήνωρ. (Hesiod, Theogony, Book Th. 60:9)

Similar forms

• νέκταρ (52)
• νέκταρος (33)
• νέκταρι (10)
• νεκτάρεον (5)
• νεκταρέου (3)
• Νεκτανεβώ (2)
• νεκταρέῳ (2)
• νέκταρ]ἐήν (1)
• νέκτάρ (1)
• νεκταρέῃ (1)
• νέκταρός (1)
• νεκταρέων (1)
• νεκτάρεα (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary