뜻

1. to fight in a ship or by sea, engage in a naval battle, to be in the battle
2. to do battle with

예문

• "ἐνταῦθα δὴ Θεμιστοκλέα ἀφικόμενον ἐπὶ τὴν νέα εἴρετο Μνησίφιλοσ ἀνὴρ Ἀθηναῖοσ, ὃ τι σφι εἰή βεβουλευμένον πυθόμενοσ δὲ πρὸσ αὐτοῦ, ὡσ εἰή δεδογμένον ἀνάγειν τὰσ νέασ πρὸσ τὸν Ἰσθμὸν καὶ πρὸ τῆσ Πελοποννήσου ναυμαχέειν, εἶπε οὐκ ἄρα, ἢν ἀπαίρωσι τὰσ νέασ ἀπὸ Σαλαμῖνοσ, οὐδὲ περὶ μιῆσ ἔτι πατρίδοσ ναυμαχήσεισ· (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 37 3:1)

  (플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 37 3:1)

• πυθόμενοσ δὲ πρὸσ αὐτοῦ ὡσ εἰή δεδογμένον ἀνάγειν τὰσ νέασ πρὸσ τὸν Ἰσθμὸν καὶ πρὸ τῆσ Πελοποννήσου ναυμαχέειν, εἶπε "οὔτ’ ἄρα, ἤν ἀπαείρωσι τὰσ νέασ ἀπὸ Σαλαμῖνοσ, περὶ οὐδεμιῆσ ἔτι πατρίδοσ ναυμαχήσεισ· (Herodotus, The Histories, book 8, chapter 57 2:2)

  (헤로도토스, The Histories, book 8, chapter 57 2:2)

• πρὸσ μὲν τῷ Ἰσθμῷ συμβάλλων ἐν πελάγεϊ ἀναπεπταμένῳ ναυμαχήσεισ, ἐσ τὸ ἥκιστα ἡμῖν σύμφορον ἐστὶ νέασ ἔχουσι βαρυτέρασ καὶ ἀριθμὸν ἐλάσσονασ· (Herodotus, The Histories, book 8, chapter 60A 1:3)

  (헤로도토스, The Histories, book 8, chapter 60A 1:3)

유사 형태

• ναυμαχίαν (146)
• ναυμαχίας (135)
• ναυμαχίᾳ (102)
• ναυμαχεῖν (58)
• ναυμαχία (36)
• ναυμαχίῃ (23)
• ναυμαχίαις (21)
• ναυμαχίην (20)
• ναυμαχίης (14)
• ναυμαχῆσαι (13)
• ναυμαχήσειν (9)
• ναυμαχιῶν (8)
• ναυμαχέειν (7)
• ναυμαχήσας (6)
• ναυμαχῶν (5)
• ναύμαχα (4)
• ναυμαχίη (4)
• ναυμάχων (4)
• ναυμαχίῃσι (3)
• ναυμαχήσεις (3)
• ναυμαχίαι (3)
• ναυμαχίαιν (2)
• ναύμαχον (2)
• ναυμαχοῦντα (2)
• ναυμαχήσετε (1)
• ναυμαχοῦσιν (1)
• ναυμαχήσασι (1)
• ναυμάχον (1)
• ναυμαχήσωσιν (1)
• ναυμαχοῖεν (1)
• ναυμαχούσας (1)
• ναυμαχῶσιν (1)
• ναυμαχήσων (1)
• ναυμάχῳ (1)
• ναυμαχητέον (1)
• ναυμαχιέων (1)
• ναυμαχοίη (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.