Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ναυαρχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ναυαρχέω

Structure: ναυαρχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from nau/arxos

Sense

  1. to command a fleet

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ναυάρχω ναυάρχεις ναυάρχει
Dual ναυάρχειτον ναυάρχειτον
Plural ναυάρχουμεν ναυάρχειτε ναυάρχουσιν*
SubjunctiveSingular ναυάρχω ναυάρχῃς ναυάρχῃ
Dual ναυάρχητον ναυάρχητον
Plural ναυάρχωμεν ναυάρχητε ναυάρχωσιν*
OptativeSingular ναυάρχοιμι ναυάρχοις ναυάρχοι
Dual ναυάρχοιτον ναυαρχοίτην
Plural ναυάρχοιμεν ναυάρχοιτε ναυάρχοιεν
ImperativeSingular ναυᾶρχει ναυαρχεῖτω
Dual ναυάρχειτον ναυαρχεῖτων
Plural ναυάρχειτε ναυαρχοῦντων, ναυαρχεῖτωσαν
Infinitive ναυάρχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ναυαρχων ναυαρχουντος ναυαρχουσα ναυαρχουσης ναυαρχουν ναυαρχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ναυάρχουμαι ναυάρχει, ναυάρχῃ ναυάρχειται
Dual ναυάρχεισθον ναυάρχεισθον
Plural ναυαρχοῦμεθα ναυάρχεισθε ναυάρχουνται
SubjunctiveSingular ναυάρχωμαι ναυάρχῃ ναυάρχηται
Dual ναυάρχησθον ναυάρχησθον
Plural ναυαρχώμεθα ναυάρχησθε ναυάρχωνται
OptativeSingular ναυαρχοίμην ναυάρχοιο ναυάρχοιτο
Dual ναυάρχοισθον ναυαρχοίσθην
Plural ναυαρχοίμεθα ναυάρχοισθε ναυάρχοιντο
ImperativeSingular ναυάρχου ναυαρχεῖσθω
Dual ναυάρχεισθον ναυαρχεῖσθων
Plural ναυάρχεισθε ναυαρχεῖσθων, ναυαρχεῖσθωσαν
Infinitive ναυάρχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ναυαρχουμενος ναυαρχουμενου ναυαρχουμενη ναυαρχουμενης ναυαρχουμενον ναυαρχουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐναυᾶρχουν ἐναυᾶρχεις ἐναυᾶρχειν*
Dual ἐναυάρχειτον ἐναυαρχεῖτην
Plural ἐναυάρχουμεν ἐναυάρχειτε ἐναυᾶρχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐναυαρχοῦμην ἐναυάρχου ἐναυάρχειτο
Dual ἐναυάρχεισθον ἐναυαρχεῖσθην
Plural ἐναυαρχοῦμεθα ἐναυάρχεισθε ἐναυάρχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὗτοι ναυαρχοῦντοσ Ιἄσονοσ ἀναχθέντεσ προσίσχουσι Λήμνῳ. (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 9 17:1)
  • κατὰ τοῦτον δὲ τὸν καιρὸν πρὸσ Ἀντίγονον κατέπλευσαν ἐξ Ἑλλησπόντου ναῦσ τεσσαράκοντα Θεμίσωνοσ ναυαρχοῦντοσ· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 62 7:1)
  • μετὰ δὲ ταῦτα τὸν στόλον ἐκ Φοινίκησ μετεπέμψατο Μηδίου ναυαρχοῦντοσ, ὃσ περιτυχὼν ταῖσ Πυδναίων ναυσίν, οὔσαισ τριάκοντα ἕξ, καὶ καταναυμαχήσασ αὐτάνδρων τῶν σκαφῶν ἐκυρίευσεν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 69 3:1)
  • ἁρμοστὴσ γὰρ γενόμενοσ ἐν Ἀβύδῳ ἐπὶ Λυσάνδρου ναυαρχοῦντοσ, διαβληθεὶσ ὑπὸ Φαρναβάζου, ἐστάθη τὴν ἀσπίδα ἔχων, ὃ δοκεῖ κηλὶσ εἶναι τοῖσ σπουδαίοισ Λακεδαιμονίων· (Xenophon, Hellenica, , chapter 1 12:3)
  • οὕτω μὲν αἱ γενόμεναι σπονδαὶ ἐλέλυντο, καὶ στρατιὰ Ῥωμαίων ἐσ τὴν Ἑλλάδα ἠπείγετο, στρατηγοῦντοσ Ποπλίου καὶ ναυαρχοῦντοσ Λευκίου. (Appian, The Foreign Wars, chapter 2:10)

Synonyms

  1. to command a fleet

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION