νάρκισσος
Second declension Noun;
Transliteration:
Principal Part:
νάρκισσος
Etym.: From
narka/w, because of its narcotic properties.
- πλὴν κατ̓ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον, ἐπὶ τὰ δεξιά, ἔνθα ὁ Υἅκινθόσ τέ ἐστι καὶ Νάρκισσοσ καὶ Νιρεὺσ καὶ Ἀχιλλεὺσ καὶ Τυρὼ καὶ Ἑλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλωσ τὰ ἀρχαῖα πάντα κάλλη. (Lucian, Dialogi mortuorum, 1:4)
- περὶ δὲ αὐτὸν ἦσαν Υἅκινθόσ τε ὁ Λακεδαιμόνιοσ καὶ ὁ Θεσπιεὺσ Νάρκισσοσ καὶ Ὕλασ καὶ ἄλλοι καλοί. (Lucian, Verae Historiae, book 2 17:4)
- καὶ μέντοι πάντεσ αὐτοῦ ἐπιορκεῖν κατεγίνωσκον πολλάκισ γοῦν ὁ μὲν Υἅκινθοσ ἢ ὁ Νάρκισσοσ ὡμολόγουν, ἐκεῖνοσ δὲ ἠρνεῖτο. (Lucian, Verae Historiae, book 2 19:5)
- θάλλει δ’ οὐρανίασ ὑπ’ ἄχνασ ὁ καλλίβοτρυσ κατ’ ἦμαρ ἀεὶ νάρκισσοσ, μεγάλαιν θεαῖν ἀρχαῖον στεφάνωμ’, ὅ τε χρυσαυγὴσ κρόκοσ· (Sophocles, Oedipus at Colonus, choral, antistrophe 11)
- νῦν δ’ ἰά μὲν φορέοιτε βάτοι, φορέοιτε δ’ ἄκανθαι, ἁ δὲ καλὰ νάρκισσοσ ἐπ’ ἀρκεύθοισι κομάσαι· (Theocritus, Idylls, 94)