μύρτον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
μύρτον
μύρτου
Structure:
μυρτ
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ταὶ γὰρ γυναῖκεσ οὐδὲ τῶ μύρτω σιγεῖν ἐῶντι, πρίν γ’ ἅπαντεσ ἐξ ἑνὸσ λόγω σπονδὰσ ποιησώμεσθα ποττὰν Ἑλλάδα. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene, iambics27)
- Δημήτριοσ δ’ ὁ Φαληρεὺσ καὶ Ιἑρώνυμοσ ὁ Ῥόδιοσ καὶ Ἀριστόξενοσ ὁ μουσικὸσ καὶ Ἀριστοτέλησ εἰ δὴ τό γε Περὶ εὐγενείασ βιβλίον ἐν τοῖσ γνησίοισ Ἀριστοτέλουσ θετέον ἱστοροῦσι Μυρτὼ θυγατριδῆν Ἀριστείδου Σωκράτει τῷ σοφῷ συνοικῆσαι, γυναῖκα μὲν ἑτέραν ἔχοντι, ταύτην δ’ ἀναλαβόντι χηρεύουσαν διὰ πενίαν καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐνδεομένην. (Plutarch, , chapter 27 2:2)
- ἐκ τούτων οὖν τισ ὁρμώμενοσ μέμψαιτ’ ἂν τοὺσ περιτιθέντασ Σωκράτει δύο γαμετὰσ γυναῖκασ, Ξανθίππην καὶ τὴν Ἀριστείδου Μυρτώ, οὐ τοῦ δικαίου καλουμένου οἱ χρόνοι γὰρ οὐ συγχωροῦσιν ἀλλὰ τοῦ τρίτου ἀπ’ ἐκείνου, εἰσὶ δὲ Καλλισθένησ, Δημήτριοσ ὁ Φαληρεύσ, Σάτυροσ ὁ περιπατητικόσ, Ἀριστόξενοσ, οἷσ τὸ ἐνδόσιμον Ἀριστοτέλησ ἔδωκεν ἱστορῶν τοῦτο τῷ περὶ Εὐγενείασ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 2 2:1)
- Δρεψαμένη ποτὲ μῆλα φίλαισ διεδάσσατο Μυρτώ· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 1181)
- δευτέραν δὲ Μυρτώ, τὴν Ἀριστείδου τοῦ δικαίου θυγατέρα, ἣν καὶ ἄπροικον λαβεῖν, ἐξ ἧσ γενέσθαι Σωφρονίσκον καὶ Μενέξενον. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. e'. SWKRATHS 9:3)
