뜻

1. to make single or solitary, isolated, allowed but one son
2. to be left alone or forsaken, they were left each man by himself, taken apart, without witnesses
3. deserted

예문

• καὶ οὐχ ὑμῖν μόνοισ ἐγὼ διατίθεμαι τὴν διαθήκην ταύτην καὶ τὴν ἀρὰν ταύτην, (Septuagint, Liber Deuteronomii 29:13)

  (70인역 성경, 신명기 29:13)

• καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ, ἐποίησεν Ὀλοφέρνησ πότον τοῖσ δούλοισ αὐτοῦ μόνοισ καὶ οὐκ ἐκάλεσεν εἰσ τὴν χρῆσιν οὐδένα τῶν πρὸσ ταῖσ χρείαισ. (Septuagint, Liber Iudith 12:10)

  (70인역 성경, 유딧기 12:10)

• αὐτοῖσ μόνοισ ἐδόθη ἡ γῆ, καὶ οὐκ ἐπῆλθεν ἀλλογενὴσ ἐπ̓ αὐτούσ. (Septuagint, Liber Iob 15:19)

  (70인역 성경, 욥기 15:19)

• μόνοισ δὲ ἐκείνοισ ἐπετέτατο βαρεῖα νύξ, εἰκὼν τοῦ μέλλοντοσ αὐτοὺσ διαδέχεσθαι σκότουσ, ἑαυτοῖσ δὲ ἦσαν βαρύτεροι σκότουσ. (Septuagint, Liber Sapientiae 17:21)

  (70인역 성경, 지혜서 17:21)

• καὶ διὰ τοῦτο φίλοσ μὲν ἦν ἅπασι καὶ οὐκ ἔστιν ὅντινα οὐκ οἰκεῖον ἐνόμιζεν, ἄνθρωπόν γε ὄντα, πλέον δὲ ἢ ἔλαττον ἔχαιρε συνὼν ἐνίοισ αὐτῶν, μόνοισ ἐξιστάμενοσ ὁπόσοι ἂν ἐδόκουν αὐτῷ ὑπὲρ τὴν τῆσ θεραπείασ ἐλπίδα διαμαρτάνειν. (Lucian, (no name) 10:2)

  (루키아노스, (no name) 10:2)

유사 형태

• μόνον (6538)
• μόνος (1094)
• μόνοι (379)
• μόνοις (332)
• μόνους (306)
• μόνου (224)
• μονονοὺ (22)
• μόνοισι (2)
• μόνοιν (2)
• μόνον] (2)
• [μόνον] (2)
• μόνον20> (1)
• μὄνος (1)
• μονόζυξ (1)
• μονοις (1)
• <μόνου> (1)
• <μόνοι> (1)
• μόν<ον> (1)
• ̔μόνος (1)
• μονοῦσι (1)
• μονον (1)
• μό[νου (1)
• μ[όνον] (1)
• μονος (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.