뜻

1. 오염, 오물
2. 복수, 처벌

1. a wretch stained with crime, a guilty wretch, a pollution
2. an avenger

예문

• οἵπερ γε σὺν σοὶ Φρύγασ ἀνήλωσαν δορὶ ‐ χὥσοι στυγοῦσιν ἀνοσίουσ μιάστορασ. (Euripides, episode, lyric 3:7)

  (에우리피데스, episode, lyric 3:7)

• ἡ δ’ ὧδε τλήμων ὥστε τῷ μιάστορι ξύνεστ’, ἐρινὺν οὔτιν’ ἐκφοβουμένη· (Sophocles, episode11)

  (소포클레스, episode11)

• ὃν πολλὰ δή με σοὶ τρέφειν μιάστορα ἐπῃτιάσω· (Sophocles, episode 2:26)

  (소포클레스, episode 2:26)

• ἐννέπω σὲ τῷ κηρύγματι ᾧπερ προεῖπασ ἐμμένειν, κἀφ’ ἡμέρασ τῆσ νῦν προσαυδᾶν μήτε τούσδε μήτ’ ἐμέ, ὡσ ὄντι γῆσ τῆσδ’ ἀνοσίῳ μιάστορι. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 4:17)

  (소포클레스, 오이디푸스 튀란노스, episode 4:17)

• ἐπολολύξατ’ ὦ δεσποσύνων δόμων ἀναφυγᾶσ κακῶν καὶ κτεάνων τριβᾶσ ὑπαὶ δυοῖν μιαστόροιν, δυσοίμου τύχασ. (Aeschylus, Libation Bearers, choral, ephymn 11)

  (아이스킬로스, Libation Bearers, choral, ephymn 11)

유사 형태

• μιάστορι (3)
• μιάστορ (2)
• μιαστόροιν (2)
• μιάστορας (1)
• μιάστορα (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.