뜻

1. 오염, 오물
2. 복수, 처벌

1. a wretch stained with crime, a guilty wretch, a pollution
2. an avenger

예문

• ἡ δ’ ὧδε τλήμων ὥστε τῷ μιάστορι ξύνεστ’, ἐρινὺν οὔτιν’ ἐκφοβουμένη· (Sophocles, episode11)

  (소포클레스, episode11)

• ἐννέπω σὲ τῷ κηρύγματι ᾧπερ προεῖπασ ἐμμένειν, κἀφ’ ἡμέρασ τῆσ νῦν προσαυδᾶν μήτε τούσδε μήτ’ ἐμέ, ὡσ ὄντι γῆσ τῆσδ’ ἀνοσίῳ μιάστορι. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 4:17)

  (소포클레스, 오이디푸스 튀란노스, episode 4:17)

• τίσ δ’ ἀφόρυκτα δούρατα, καὶ ταύτασ ἀρραγέασ κόρυθασ, ἀγκρεμάσασ Ἄρηι μιάστορι κόσμον ἄκοσμον; (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 3232)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 3232)

유사 형태

• μιάστορι (3)
• μιαστόροιν (2)
• μιάστορ (2)
• μιάστορας (1)
• μιάστορα (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.