뜻

1. to be or become blood-stained
2. to murder

예문

• πονηράν γ αἱρ´εσιν, μιαιφονεῖν. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, trochees61)

  (에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, trochees61)

• τὸ γὰρ ἐμφύλιον ἄγος, ἐὰν ἀναγκασθῶσιν ἀλλήλους μιαιφονεῖν, εἰς ἡμᾶς ἐλεύσεται τοὺς ἀναγκάζοντας. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 15 3:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 15 3:1)

• εἰς Πελοπόννησον δ εἰσελθὸν τὰς ἐν Ἤλιδι σφαγὰς πεποίηκε, καὶ τοσαύτης παρανοίας καὶ μανίας ἐνέπλησε τοὺς ταλαιπώρους ἐκείνους ὥσθ, ἵν ἀλλήλων ἄρχωσι καὶ Φιλίππῳ χαρίζωνται, συγγενεῖς αὑτῶν καὶ πολίτας μιαιφονεῖν. (Demosthenes, Speeches 11-20, 341:3)

  (데모스테네스, Speeches 11-20, 341:3)

• ἐπειδὴ δὲ καὶ περὶ τοῦ συμφέροντος ἐπειρᾶτο λέγειν Δέκιος, ὡς ἀγαθὸν μὲν ὁμόνοια, δεινὸν δὲ στάσις, καὶ θεραπεύοντες μὲν τὸν δῆμον ἐν ὁμονοίᾳ πολιτευσόμεθα, κωλύσαντες δ οὓς βούλονται τῶν πατρικίων ἀνδρηλατεῖν ἢ μιαιφονεῖν εἰς πόλεμον ἐμφύλιον καταστησόμεθα, πολλὰ λέγειν ἔχων ὀλίγοις πάνυ χρήσομαι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 53 1:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 53 1:1)

• κινδυνεύει δ ὁ βίος σχεδὸν ἅπας γεγονέναι κῶμος εἷς, οὐχ ἡδὺς οὐδὲ πρᾷος, ἀλλ ἄγριος καὶ χαλεπός, ἅμα ὀρχουμένων, τερετιζόντων, μιαιφονούντων. (Dio, Chrysostom, Orationes, 91:1)

  (디오, 크리소토모스, 연설, 91:1)

유사 형태

• μιαιφόνον (6)
• μιαιφονίας (6)
• μιαιφονίαν (5)
• μιαιφονεῖν (5)
• μιαιφόνος (4)
• μιαιφόνε (4)
• μιαιφόνων (4)
• μιαιφονίᾳ (2)
• μιαιφόνῳ (2)
• μιαιφόνοις (2)
• μιαιφόνους (2)
• μιαιφόνου (2)
• μιαιφόνοισι (1)
• μιαιφονίης (1)
• μιαιφονῶν (1)
• μιαιφονίην (1)
• μιαιφονία (1)
• μιαιφονιῶν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.