Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μεταπείθω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: μεταπείθω μεταπείσω

Structure: μετα (Prefix) + πείθ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to change a man's persuasion, to be persuaded to change

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεταπείθω μεταπείθεις μεταπείθει
Dual μεταπείθετον μεταπείθετον
Plural μεταπείθομεν μεταπείθετε μεταπείθουσιν*
SubjunctiveSingular μεταπείθω μεταπείθῃς μεταπείθῃ
Dual μεταπείθητον μεταπείθητον
Plural μεταπείθωμεν μεταπείθητε μεταπείθωσιν*
OptativeSingular μεταπείθοιμι μεταπείθοις μεταπείθοι
Dual μεταπείθοιτον μεταπειθοίτην
Plural μεταπείθοιμεν μεταπείθοιτε μεταπείθοιεν
ImperativeSingular μεταπείθε μεταπειθέτω
Dual μεταπείθετον μεταπειθέτων
Plural μεταπείθετε μεταπειθόντων, μεταπειθέτωσαν
Infinitive μεταπείθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μεταπειθων μεταπειθοντος μεταπειθουσα μεταπειθουσης μεταπειθον μεταπειθοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεταπείθομαι μεταπείθει, μεταπείθῃ μεταπείθεται
Dual μεταπείθεσθον μεταπείθεσθον
Plural μεταπειθόμεθα μεταπείθεσθε μεταπείθονται
SubjunctiveSingular μεταπείθωμαι μεταπείθῃ μεταπείθηται
Dual μεταπείθησθον μεταπείθησθον
Plural μεταπειθώμεθα μεταπείθησθε μεταπείθωνται
OptativeSingular μεταπειθοίμην μεταπείθοιο μεταπείθοιτο
Dual μεταπείθοισθον μεταπειθοίσθην
Plural μεταπειθοίμεθα μεταπείθοισθε μεταπείθοιντο
ImperativeSingular μεταπείθου μεταπειθέσθω
Dual μεταπείθεσθον μεταπειθέσθων
Plural μεταπείθεσθε μεταπειθέσθων, μεταπειθέσθωσαν
Infinitive μεταπείθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεταπειθομενος μεταπειθομενου μεταπειθομενη μεταπειθομενης μεταπειθομενον μεταπειθομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεταπείσω μεταπείσεις μεταπείσει
Dual μεταπείσετον μεταπείσετον
Plural μεταπείσομεν μεταπείσετε μεταπείσουσιν*
OptativeSingular μεταπείσοιμι μεταπείσοις μεταπείσοι
Dual μεταπείσοιτον μεταπεισοίτην
Plural μεταπείσοιμεν μεταπείσοιτε μεταπείσοιεν
Infinitive μεταπείσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μεταπεισων μεταπεισοντος μεταπεισουσα μεταπεισουσης μεταπεισον μεταπεισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεταπείσομαι μεταπείσει, μεταπείσῃ μεταπείσεται
Dual μεταπείσεσθον μεταπείσεσθον
Plural μεταπεισόμεθα μεταπείσεσθε μεταπείσονται
OptativeSingular μεταπεισοίμην μεταπείσοιο μεταπείσοιτο
Dual μεταπείσοισθον μεταπεισοίσθην
Plural μεταπεισοίμεθα μεταπείσοισθε μεταπείσοιντο
Infinitive μεταπείσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεταπεισομενος μεταπεισομενου μεταπεισομενη μεταπεισομενης μεταπεισομενον μεταπεισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετέπειθον μετέπειθες μετέπειθεν*
Dual μετεπείθετον μετεπειθέτην
Plural μετεπείθομεν μετεπείθετε μετέπειθον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετεπειθόμην μετεπείθου μετεπείθετο
Dual μετεπείθεσθον μετεπειθέσθην
Plural μετεπειθόμεθα μετεπείθεσθε μετεπείθοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πολλοῖσ δὲ καὶ ἀθρόοισ εἰσ ταὐτὸ συνιοῦσιν, ὅτι δέονται παιδείασ κρείττονοσ καὶ ἐπιμελεστέρασ, εἰ μέλλουσιν εὐδαίμονεσ ἔσεσθαι τῷ ὄντι κατ’ ἀλήθειαν, ἀλλὰ μὴ δόξῃ τῶν πολλῶν ἀνθρώπων, ὥσπερ νῦν, ἥτισ αὐτοὺσ μεταπείσει καὶ διδάξει ὅτι τούτων μὲν οὐδέν ἐστιν ἀγαθόν, ὑπὲρ ὧν σπουδάζουσι καὶ πάσῃ προθυμίᾳ κτῶνται, καὶ νομίζουσιν, ὅσῳ ἂν πλείω κτήσωνται, τοσούτῳ ἄμεινον βιώσεσθαι καὶ μακαριώτερον· (Dio, Chrysostom, Orationes, 39:3)
  • Ἄν τισ, φησίν, ἐνίστηται πρὸσ τὰ ἄγαν ἐκφανῆ, πρὸσ τοῦτον οὐ ῥᾴδιόν ἐστιν εὑρεῖν λόγον, δι’ οὗ μεταπείσει τισ αὐτόν. (Epictetus, Works, book 1, 1:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION