뜻

1. to change a man's persuasion, to be persuaded to change

예문

• καὶ οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην ὑπολαμβάνοντεσ ὄντωσ ἀναπαύεσθαί με καθυπνωμένον ὡρ́μησαν καταβάντεσ εἰσ τὸ πλῆθοσ μεταπείθειν αὐτοὺσ ὡσ ἐμοῦ κακῶσ στρατηγοῦντοσ. (Flavius Josephus, 297:1)

  (플라비우스 요세푸스, 297:1)

• τοῦτον οὖν πειρῶ μεταπείθειν μὴ δεδιέναι τὸν θάνατον ὥσπερ τὰ μορμολύκεια. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 370:3)

  (플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 370:3)

• οὐ γὰρ ἂν μεταπείθειν ὑμᾶσ ἐζήτει μὴ τοιαύτησ οὔσησ τῆσ ὑπαρχούσησ ὑπολήψεωσ περὶ ἑκατέρου. (Demosthenes, Speeches 11-20, 331:2)

  (데모스테네스, Speeches 11-20, 331:2)

• οἱ δὲ τέωσ μὲν λόγῳ μεταπείθειν τὸν Ἰκίλιον ἐπεχείρουν ἀποστῆναι τῶν περὶ τῆσ κληρουχίασ πολιτευμάτων, ἑώσ οἱ πόλεμοι λάβωσι τέλοσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 2 3:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 2 3:1)

• τέωσ μὲν οὖν παρακαλεῖν αὐτοὺσ οἱ πατρίκιοι καὶ μεταπείθειν ἐπειρῶντο, ἐπεὶ δ’ οὐθὲν ἐγίνοντο μετριώτεροι πρὸσ τὰσ παρακλήσεισ, οὕτω δὴ συνελθόντεσ εἰσ τὸ βουλευτήριον ἐσκόπουν, τίσ εὐπρεπεστέρα λύσισ ἔσται τῆσ κατεχούσησ τὴν πόλιν ταραχῆσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 63 3:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 63 3:1)

유사 형태

• μεταπείθειν (12)
• μεταπεῖσαι (6)
• μεταπείσειν (4)
• μεταπείθει (3)
• μεταπείσωμεν (2)
• μεταπείσει (2)
• μεταπείσειέ (2)
• μεταπεισθεὶς (2)
• μεταπείσομεν (1)
• μεταπείθοντι (1)
• μεταπείσειε (1)
• μεταπεισθείς (1)
• μεταπείθωσιν (1)
• μεταπείσῃς (1)
• μεταπείθεται (1)
• μεταπειστόν (1)
• μεταπεῖσαί (1)
• μεταπεισθείη (1)
• μεταπείθων (1)
• μεταπείσων (1)
• μεταπείσειας (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.