뜻

1. to change a man's persuasion, to be persuaded to change

예문

• ὅμοιαι δ’ ὑπήντων αὐτοῖσ παρὰ πάντων αἱ καταβοήσεισ μεταπείσειν αὐτοὺσ βοώντων οὐδένα περὶ τοῦ μὴ στρατηγὸν ἔχειν Ιὤσηπον. (Flavius Josephus, 276:2)

  (플라비우스 요세푸스, 276:2)

• πολὺ νὴ Δία μᾶλλον τοὺσ κιναίδουσ ἐλπίσαι τισ ἂν μεταπείσειν ἢ τοὺσ ἐπὶ τοσοῦτον ἀποκεκωφωμένουσ καὶ ἀποτετυφλωμένουσ. (Epictetus, Works, book 2, 37:1)

  (에픽테토스, Works, book 2, 37:1)

• καὶ τάδε σὺν εὐθαρσείᾳ πράσσοντεσ οὕτωσ ὀξέωσ ἤλπιζον ἀντικαταπλήξειν τὸν Καίσαρα, καὶ ἢ μεταπείσειν παρὰ σφῶν ἀντὶ τοῦ στρατεύματοσ αἰτεῖν τὴν ἀρχήν, ἢ ἐγκρατῶσ ἀμυνεῖσθαι· (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 13 3:5)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 13 3:5)

• καὶ πρὶν εἰσ χεῖρασ ἐλθεῖν διακηρύσσοντεσ οἱ βασιλεῖσ ἐπειρῶντο τῶν παρ’ ἀλλήλοισ ἀποστάσεων, Δημήτριοσ μὲν τοὺσ Ἀλεξάνδρου μισθοφόρουσ, Ἀλέξανδροσ δὲ τοὺσ ἅμα Δημητρίῳ Ιοὐδαίουσ μεταπείσειν ἐλπίσασ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 135:4)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 135:4)

유사 형태

• μεταπείθειν (12)
• μεταπεῖσαι (6)
• μεταπείσειν (4)
• μεταπείθει (3)
• μεταπείσωμεν (2)
• μεταπείσει (2)
• μεταπείσειέ (2)
• μεταπεισθεὶς (2)
• μεταπείσομεν (1)
• μεταπείθοντι (1)
• μεταπείσειε (1)
• μεταπεισθείς (1)
• μεταπείθωσιν (1)
• μεταπείσῃς (1)
• μεταπείθεται (1)
• μεταπειστόν (1)
• μεταπεῖσαί (1)
• μεταπεισθείη (1)
• μεταπείθων (1)
• μεταπείσων (1)
• μεταπείσειας (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.