뜻

1. to change a man's persuasion, to be persuaded to change

예문

• ἁνὴρ νικᾷ τοῖσι λόγοισιν, καὶ τὸν δῆμον μεταπείθει περὶ τῶν σπονδῶν. (Aristophanes, Acharnians, Parabasis, prelude1)

  (아리스토파네스, Acharnians, Parabasis, prelude1)

• καὶ οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην ὑπολαμβάνοντεσ ὄντωσ ἀναπαύεσθαί με καθυπνωμένον ὡρ́μησαν καταβάντεσ εἰσ τὸ πλῆθοσ μεταπείθειν αὐτοὺσ ὡσ ἐμοῦ κακῶσ στρατηγοῦντοσ. (Flavius Josephus, 297:1)

  (플라비우스 요세푸스, 297:1)

• "ἐγὼ καὶ ποῦ λέληθα παρανοίασ ἡλωκώσ, ὅτι διδάσκει μέν οὐδεὶσ οὐδεὶσ μεταπείθει περὶ ὧν δοκῶ κακῶσ βεβουλεῦσθαι, κωλύομαι δὲ χρῆσθαι τοῖσ ἐμαυτοῦ λογισμοῖσ καὶ παροπλίζομαι; (Plutarch, Cato the Younger, chapter 68 4:1)

  (플루타르코스, Cato the Younger, chapter 68 4:1)

• "ἐγὼ καταβάλω παλαίων, ἐκεῖνοσ ἀντιλέγων ὡσ οὐ πέπτωκε, νικᾷ καὶ μεταπείθει τοὺσ ὁρῶντασ. (Plutarch, , chapter 8 4:2)

  (플루타르코스, , chapter 8 4:2)

• τοῦτον οὖν πειρῶ μεταπείθειν μὴ δεδιέναι τὸν θάνατον ὥσπερ τὰ μορμολύκεια. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 370:3)

  (플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 370:3)

유사 형태

• μεταπείθειν (12)
• μεταπεῖσαι (6)
• μεταπείσειν (4)
• μεταπείθει (3)
• μεταπείσειέ (2)
• μεταπεισθεὶς (2)
• μεταπείσωμεν (2)
• μεταπείσει (2)
• μεταπείθωσιν (1)
• μεταπείσῃς (1)
• μεταπείθεται (1)
• μεταπειστόν (1)
• μεταπεῖσαί (1)
• μεταπεισθείη (1)
• μεταπείθων (1)
• μεταπείσων (1)
• μεταπείσειας (1)
• μεταπείσομεν (1)
• μεταπείθοντι (1)
• μεταπείσειε (1)
• μεταπεισθείς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.