Ancient Greek-English Dictionary Language

μετανοέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μετανοέω

Structure: μετα (Prefix) + νοέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to perceive afterwards or too late
  2. to change one's mind or purpose
  3. to repent

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετανόω μετανόεις μετανόει
Dual μετανόειτον μετανόειτον
Plural μετανόουμεν μετανόειτε μετανόουσιν*
SubjunctiveSingular μετανόω μετανόῃς μετανόῃ
Dual μετανόητον μετανόητον
Plural μετανόωμεν μετανόητε μετανόωσιν*
OptativeSingular μετανόοιμι μετανόοις μετανόοι
Dual μετανόοιτον μετανοοίτην
Plural μετανόοιμεν μετανόοιτε μετανόοιεν
ImperativeSingular μετανο͂ει μετανοεῖτω
Dual μετανόειτον μετανοεῖτων
Plural μετανόειτε μετανοοῦντων, μετανοεῖτωσαν
Infinitive μετανόειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μετανοων μετανοουντος μετανοουσα μετανοουσης μετανοουν μετανοουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετανόουμαι μετανόει, μετανόῃ μετανόειται
Dual μετανόεισθον μετανόεισθον
Plural μετανοοῦμεθα μετανόεισθε μετανόουνται
SubjunctiveSingular μετανόωμαι μετανόῃ μετανόηται
Dual μετανόησθον μετανόησθον
Plural μετανοώμεθα μετανόησθε μετανόωνται
OptativeSingular μετανοοίμην μετανόοιο μετανόοιτο
Dual μετανόοισθον μετανοοίσθην
Plural μετανοοίμεθα μετανόοισθε μετανόοιντο
ImperativeSingular μετανόου μετανοεῖσθω
Dual μετανόεισθον μετανοεῖσθων
Plural μετανόεισθε μετανοεῖσθων, μετανοεῖσθωσαν
Infinitive μετανόεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μετανοουμενος μετανοουμενου μετανοουμενη μετανοουμενης μετανοουμενον μετανοουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετανοήσω μετανοήσεις μετανοήσει
Dual μετανοήσετον μετανοήσετον
Plural μετανοήσομεν μετανοήσετε μετανοήσουσιν*
OptativeSingular μετανοήσοιμι μετανοήσοις μετανοήσοι
Dual μετανοήσοιτον μετανοησοίτην
Plural μετανοήσοιμεν μετανοήσοιτε μετανοήσοιεν
Infinitive μετανοήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μετανοησων μετανοησοντος μετανοησουσα μετανοησουσης μετανοησον μετανοησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετανοήσομαι μετανοήσει, μετανοήσῃ μετανοήσεται
Dual μετανοήσεσθον μετανοήσεσθον
Plural μετανοησόμεθα μετανοήσεσθε μετανοήσονται
OptativeSingular μετανοησοίμην μετανοήσοιο μετανοήσοιτο
Dual μετανοήσοισθον μετανοησοίσθην
Plural μετανοησοίμεθα μετανοήσοισθε μετανοήσοιντο
Infinitive μετανοήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μετανοησομενος μετανοησομενου μετανοησομενη μετανοησομενης μετανοησομενον μετανοησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κἀγὼ τὸν Ιἠσοῦν προσκαλεσάμενοσ κατ’ ἰδίαν οὐκ ἀγνοεῖν ἔφην τὴν ἐπ’ ἐμὲ συσκευασθεῖσαν ἐπιβουλὴν οὐδ’ ὑπὸ τίνων πεμφθείη, συγγνώσεσθαι δ’ ὅμωσ αὐτῷ τῶν πεπραγμένων, εἰ μέλλοι μετανοήσειν καὶ πιστὸσ ἐμοὶ γενήσεσθαι. (Flavius Josephus, 132:1)
  • κἂν ἐπεπράχεισαν τὸ ἔργον, εἰ μὴ τοὺσ μὲν Γαλιλαίουσ ἔπαυσα τῆσ ὀργῆσ, τοῖσ περὶ τὸν Ιὠνάθην δ’ ἔφην συγγινώσκειν τῶν ἤδη πεπραγμένων, εἰ μέλλοιεν μετανοήσειν καὶ πορευθέντεσ εἰσ τὴν πατρίδα λέγοιεν τοῖσ πέμψασι τἀληθῆ περὶ τῶν ἐμοὶ πεπολιτευμένων. (Flavius Josephus, 313:2)
  • ὁ δὲ Μέτελλοσ αὐτὸσ μὲν ἦν ἄτρεπτοσ καὶ θρασὺσ ἔτι, ὁρῶν δὲ τοὺσ περὶ αὐτὸν ἐκπεπληγμένουσ κομιδῆ τὸν Κάτωνα καὶ νομίζοντασ ἄμαχον καὶ δυσεκβίαστον, αἰφνίδιον ἐξεπήδησεν εἰσ τὴν ἀγοράν, καὶ συναγαγὼν τὸν δῆμον ἄλλα τε πολλὰ περὶ τοῦ Κάτωνοσ ἐπίφθονα διῆλθε, καὶ φεύγειν τὴν τυραννίδα βοῶν τὴν ἐκεῖνον καὶ τὴν κατὰ Πομπηϊού συνωμοσίαν, ἐφ’ ᾗ μετανοήσειν ταχὺ τὴν πόλιν ἀτιμάζουσαν ἄνδρα τοσοῦτον, ὡρ́μησεν εὐθὺσ εἰσ Ἀσίαν, ὡσ ταῦτα πρὸσ ἐκεῖνον κατηγορήσων. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 29 1:1)
  • ὡσ ὅπλων τε αὐτοῖσ πολεμίων πληρωθῆναι τὴν γῆν καὶ κατασκαφῆναι πόλεισ καὶ τὸν νεὼν καταπρησθῆναι καὶ πραθέντασ δουλεύειν ἀνδράσιν οὐδένα ληψομένοισ οἶκτον ἐπὶ ταῖσ συμφοραῖσ αὐτῶν, μετανοήσειν δ’ αὐτοὺσ ἐπὶ μηδενὶ χρησίμῳ ταῦτα πάσχοντασ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 4 406:1)
  • οὐ γὰρ μετανοήσειν ἐπὶ τούτοισ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 11 376:1)

Synonyms

  1. to perceive afterwards or too late

  2. to change one's mind or purpose

  3. to repent

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION