Ancient Greek-English Dictionary Language

μετανοέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μετανοέω

Structure: μετα (Prefix) + νοέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to perceive afterwards or too late
  2. to change one's mind or purpose
  3. to repent

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετανόω μετανόεις μετανόει
Dual μετανόειτον μετανόειτον
Plural μετανόουμεν μετανόειτε μετανόουσιν*
SubjunctiveSingular μετανόω μετανόῃς μετανόῃ
Dual μετανόητον μετανόητον
Plural μετανόωμεν μετανόητε μετανόωσιν*
OptativeSingular μετανόοιμι μετανόοις μετανόοι
Dual μετανόοιτον μετανοοίτην
Plural μετανόοιμεν μετανόοιτε μετανόοιεν
ImperativeSingular μετανο͂ει μετανοεῖτω
Dual μετανόειτον μετανοεῖτων
Plural μετανόειτε μετανοοῦντων, μετανοεῖτωσαν
Infinitive μετανόειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μετανοων μετανοουντος μετανοουσα μετανοουσης μετανοουν μετανοουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετανόουμαι μετανόει, μετανόῃ μετανόειται
Dual μετανόεισθον μετανόεισθον
Plural μετανοοῦμεθα μετανόεισθε μετανόουνται
SubjunctiveSingular μετανόωμαι μετανόῃ μετανόηται
Dual μετανόησθον μετανόησθον
Plural μετανοώμεθα μετανόησθε μετανόωνται
OptativeSingular μετανοοίμην μετανόοιο μετανόοιτο
Dual μετανόοισθον μετανοοίσθην
Plural μετανοοίμεθα μετανόοισθε μετανόοιντο
ImperativeSingular μετανόου μετανοεῖσθω
Dual μετανόεισθον μετανοεῖσθων
Plural μετανόεισθε μετανοεῖσθων, μετανοεῖσθωσαν
Infinitive μετανόεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μετανοουμενος μετανοουμενου μετανοουμενη μετανοουμενης μετανοουμενον μετανοουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετανοήσω μετανοήσεις μετανοήσει
Dual μετανοήσετον μετανοήσετον
Plural μετανοήσομεν μετανοήσετε μετανοήσουσιν*
OptativeSingular μετανοήσοιμι μετανοήσοις μετανοήσοι
Dual μετανοήσοιτον μετανοησοίτην
Plural μετανοήσοιμεν μετανοήσοιτε μετανοήσοιεν
Infinitive μετανοήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μετανοησων μετανοησοντος μετανοησουσα μετανοησουσης μετανοησον μετανοησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετανοήσομαι μετανοήσει, μετανοήσῃ μετανοήσεται
Dual μετανοήσεσθον μετανοήσεσθον
Plural μετανοησόμεθα μετανοήσεσθε μετανοήσονται
OptativeSingular μετανοησοίμην μετανοήσοιο μετανοήσοιτο
Dual μετανοήσοισθον μετανοησοίσθην
Plural μετανοησοίμεθα μετανοήσοισθε μετανοήσοιντο
Infinitive μετανοήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μετανοησομενος μετανοησομενου μετανοησομενη μετανοησομενης μετανοησομενον μετανοησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • παγὶσ ἀνδρὶ ταχύ τι τῶν ἰδίων ἁγιάσαι, μετὰ γὰρ τὸ εὔξασθαι μετανοεῖν γίνεται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 20:19)
  • φήσαντοσ δὲ τοῦ νεανίσκου μὴ μετανοεῖν ἐπὶ τοῖσ κάλλιστα βεβουλευμένοισ, κἂν τὰ ἔσχατα πεισόμενον αὑτὸν ἴδῃ, θάνατον αὐτοῦ κατεψηφίσαντο, καὶ τοὺσ ὑπηρέτασ ἐκέλευον ἄγειν εἰσ τὴν καλουμένην Δεχάδα. (Plutarch, Agis, chapter 19 5:2)
  • καταστέλλειν οὖν ἐπειρώμην τοὺσ στασιώδεισ καὶ μετανοεῖν ἔπειθον ποιησαμένουσ πρὸ ὀφθαλμῶν πρὸσ οὓσ πολεμήσουσιν, ὅτι Ῥωμαίων οὐ κατ’ ἐμπειρίαν μόνον πολεμικήν, ἀλλὰ καὶ κατ’ εὐτυχίαν ἐλαττοῦνται· (Flavius Josephus, 21:2)
  • τούτουσ περιτέμνεσθαι τῶν Ιοὐδαίων ἀναγκαζόντων, εἰ θέλουσιν εἶναι παρ’ αὐτοῖσ, οὐκ εἰάσα βιασθῆναι, φάσκων δεῖν ἕκαστον κατὰ τὴν ἑαυτοῦ προαίρεσιν τὸν θεὸν εὐσεβεῖν, ἀλλὰ μὴ μετὰ βίασ, χρῆναι δὲ τούτουσ δι’ ἀσφάλειαν πρὸσ ἡμᾶσ καταφυγόντασ μὴ μετανοεῖν. (Flavius Josephus, 136:1)
  • οὐ γάρ, ὡσ Ἀριστοτέλησ ἱστορεῖ κατ’ αὐτὸν ἐν Τυρρηνίᾳ μαστιγοῦσθαι τοὺσ οἰκέτασ πρὸσ αὐλόν, οὕτω πρὸσ ἡδονὴν δεῖ καθάπερ ἀπολαύσματοσ ὀρέξει τῆσ τιμωρίασ ἐμφορεῖσθαι καὶ χαίρειν κολάζοντασ εἶτα μετανοεῖν· (Plutarch, De cohibenda ira, section 11 22:1)

Synonyms

  1. to perceive afterwards or too late

  2. to change one's mind or purpose

  3. to repent

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION