Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μετακλαίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: μετακλαίω μετακλαύσομαι

Structure: μετα (Prefix) + κλαί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to weep afterwards or too late, to lament after or next

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετακλαίω μετακλαίεις μετακλαίει
Dual μετακλαίετον μετακλαίετον
Plural μετακλαίομεν μετακλαίετε μετακλαίουσιν*
SubjunctiveSingular μετακλαίω μετακλαίῃς μετακλαίῃ
Dual μετακλαίητον μετακλαίητον
Plural μετακλαίωμεν μετακλαίητε μετακλαίωσιν*
OptativeSingular μετακλαίοιμι μετακλαίοις μετακλαίοι
Dual μετακλαίοιτον μετακλαιοίτην
Plural μετακλαίοιμεν μετακλαίοιτε μετακλαίοιεν
ImperativeSingular μετακλαίε μετακλαιέτω
Dual μετακλαίετον μετακλαιέτων
Plural μετακλαίετε μετακλαιόντων, μετακλαιέτωσαν
Infinitive μετακλαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μετακλαιων μετακλαιοντος μετακλαιουσα μετακλαιουσης μετακλαιον μετακλαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετακλαίομαι μετακλαίει, μετακλαίῃ μετακλαίεται
Dual μετακλαίεσθον μετακλαίεσθον
Plural μετακλαιόμεθα μετακλαίεσθε μετακλαίονται
SubjunctiveSingular μετακλαίωμαι μετακλαίῃ μετακλαίηται
Dual μετακλαίησθον μετακλαίησθον
Plural μετακλαιώμεθα μετακλαίησθε μετακλαίωνται
OptativeSingular μετακλαιοίμην μετακλαίοιο μετακλαίοιτο
Dual μετακλαίοισθον μετακλαιοίσθην
Plural μετακλαιοίμεθα μετακλαίοισθε μετακλαίοιντο
ImperativeSingular μετακλαίου μετακλαιέσθω
Dual μετακλαίεσθον μετακλαιέσθων
Plural μετακλαίεσθε μετακλαιέσθων, μετακλαιέσθωσαν
Infinitive μετακλαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μετακλαιομενος μετακλαιομενου μετακλαιομενη μετακλαιομενης μετακλαιομενον μετακλαιομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετακλαύσομαι μετακλαύσει, μετακλαύσῃ μετακλαύσεται
Dual μετακλαύσεσθον μετακλαύσεσθον
Plural μετακλαυσόμεθα μετακλαύσεσθε μετακλαύσονται
OptativeSingular μετακλαυσοίμην μετακλαύσοιο μετακλαύσοιτο
Dual μετακλαύσοισθον μετακλαυσοίσθην
Plural μετακλαυσοίμεθα μετακλαύσοισθε μετακλαύσοιντο
Infinitive μετακλαύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μετακλαυσομενος μετακλαυσομενου μετακλαυσομενη μετακλαυσομενης μετακλαυσομενον μετακλαυσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετέκλαιον μετέκλαιες μετέκλαιεν*
Dual μετεκλαίετον μετεκλαιέτην
Plural μετεκλαίομεν μετεκλαίετε μετέκλαιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετεκλαιόμην μετεκλαίου μετεκλαίετο
Dual μετεκλαίεσθον μετεκλαιέσθην
Plural μετεκλαιόμεθα μετεκλαίεσθε μετεκλαίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ σοῦ μέν, μᾶτερ, δυστάνου κλαίω πανδύρτοισ θρήνοισ, τὸν ἐμὸν δὲ βίον λώβαν λύμαν τ’ οὐ μετακλαίομαι, ἀλλὰ θανεῖν μοι ξυντυχία κρείσσων ἐκύρησεν. (Euripides, Hecuba, choral, antistrophe9)

Synonyms

  1. to weep afterwards or too late

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION