Ancient Greek-English Dictionary Language

μεσότης

Third declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: μεσότης μεσότητος

Structure: μεσοτητ (Stem) + ς (Ending)

Etym.: me/sos

Sense

  1. a middle or central position
  2. a mean between two extremes

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀρχὴν καὶ τέλοσ καὶ μεσότητα χρόνων, τροπῶν ἀλλαγὰσ καὶ μεταβολὰσ καιρῶν, (Septuagint, Liber Sapientiae 7:18)
  • αὕτη δοκεῖ μοι τὰ πρωτεῖα ἐπιτηδεία εἶναι φέρεσθαι, ἐπειδὴ μεσότησ μέν τίσ ἐστι μεσότησ δὲ ἡ ἀρετὴ καὶ βίων καὶ ἔργων , ὡσ Ἀριστοτέλει τε δοκεῖ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὅσοι κατ’ ἐκείνην τὴν αἱρ́εσιν φιλοσοφοῦσιν, ὁρᾶται δ’, ὥσπερ ἔφην καὶ πρότερον, οὐ κατὰ ἀπαρτισμὸν ἀλλ’ ἐν πλάτει, καὶ τὰσ εἰδικὰσ ἔχει διαφορὰσ πολλάσ· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 242)
  • τῶν δ’ ἄλλων ὅσοι τὴν αὐτὴν μεσότητα ἐπετήδευσαν, ὕστεροι μὲν Ὁμήρου μακρῷ παρ’ ἐκεῖνον ἐξεταζόμενοι φαίνοιντ’ ἄν, καθ’ ἑαυτοὺσ δὲ εἰ θεωροίη τισ αὐτούσ, ἀξιοθέατοι, μελοποιῶν μὲν Στησίχορόσ τε καὶ Ἀλκαῖοσ, τραγῳδοποιῶν δὲ Σοφοκλῆσ, συγγραφέων δὲ Ἡρόδοτοσ, ῥητόρων δὲ Δημοσθένησ, φιλοσόφων δὲ κατ’ ἐμὴν δόξαν Δημόκριτόσ τε καὶ Πλάτων καὶ Ἀριστοτέλησ· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 246)
  • "μετὰ δὲ ταῦτα συνεπληροῦτο τά τε διπλάσια καὶ τριπλάσια διαστήματα, μοίρασ ἔτι ἐκεῖθεν ἀποτέμνων καὶ τιθεὶσ εἰσ τὸ μεταξὺ τούτων, ὥστ’ ἐν ἑκάστῳ διαστήματι δύο εἶναι μεσότητασ, τὴν μὲν ἑκατέρῳ τῶν ἄκρων ἴσῳ τε ὑπερέχουσαν καὶ ὑπερεχομένην, τὴν δὲ ταὐτῷ μέρει τῶν ἄκρων αὐτῶν ὑπερέχουσαν καὶ ὑπερεχομένην· (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 29 2:3)
  • ἀλόγου καὶ περὶ τὸν εἰλικρινῆ καὶ ἀπαθῆ νοῦν συνισταμένη σοφία καὶ φρόνησισ αὐτοτελήσ τίσ ἐστιν ἀκρότησ τοῦ λόγου καὶ δύναμισ, ᾗ τὸ θειότατον ἐγγίνεται τῆσ ἐπιστήμησ καὶ μακαριώτατον, ἡ δ’ ἀναγκαία διὰ τὸ σῶμα καὶ δεομένη τῆσ παθητικῆσ ὥσπερ ὀργανικῆσ ὑπηρεσίασ ἐπὶ τὸ πρακτικόν, οὐκ οὖσα φθορὰ τοῦ ἀλόγου τῆσ ψυχῆσ οὐδ’ ἀναίρεσισ ἀλλὰ τάξισ καὶ διακόσμησισ, ἀκρότησ μέν ἐστι τῇ δυνάμει καὶ τῇ ποιότητι, τῷ ποσῷ δὲ μεσότησ γίνεται τὸ ὑπερβάλλον ἐξαιροῦσα καὶ τὸ ἐλλεῖπον. (Plutarch, De virtute morali, section 5 10:1)
  • καὶ τὸ μηδετέρου τῶν ἄκρων μετέχον, ὡσ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ τὸ ἀδιάφορον, τούτων μὲν οὐδενὶ τῶν τρόπων ἡ ἀρετὴ προσρητέα μεσότησ. (Plutarch, De virtute morali, section 6 2:2)
  • γίγνεται δὲ μεσότησ καὶ λέγεται μάλιστα τῇ περὶ φθόγγουσ καὶ ἁρμονίασ ὁμοίωσ· (Plutarch, De virtute morali, section 6 4:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION