μεσότης
Third declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
μεσότης
μεσότητος
Structure:
μεσοτητ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- a middle or central position
- a mean between two extremes
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξισ, εἰ δὴ πηγή τισ ἦν ὄντωσ τῆσ μεσότητοσ, αὐτὴν τὴν προαίρεσιν ἐοίκεν ἔχειν σπουδῆσ ἀξίαν· (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 3 1:3)
- καὶ τεκμήριον ἔσται τῶν ῥεπόντων οὐ τῇ γῇ μεσότητοσ πρὸσ τὸν κόσμον, ἀλλὰ πρὸσ τὴν γῆν κοινωνίασ τινὸσ καὶ συμφυϊάσ τοῖσ ἀπωσμένοισ αὐτῆσ εἶτα πάλιν καταφερομένοισ. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 8 3:1)
- οὐ γὰρ ὁ θεὸσ διέστησεν οὐδὲ διῴκισε τὴν οὐσίαν, ἀλλ’ ὑπ’ αὐτῆσ διεστῶσαν αὐτὴν καὶ φερομένην χωρὶσ ἐν ἀκοσμίαισ τοσαύταισ παραλαβὼν, ἔταξε καὶ συνήρμοσε δι’ ἀναλογίασ καὶ μεσότητοσ· (Plutarch, De defectu oraculorum, section 379)
- ἀνάγκη τοίνυν, ἐπειδὴ ἡ ἀρετὴ μὲν ἡ ἠθικὴ αὐτή τε μεσότησ τίσ ἐστι καὶ περὶ ἡδονὰσ καὶ λύπασ πᾶσα, ἡ δὲ κακία ἐν ὑπερβολῇ καὶ ἐλλείψει καὶ περὶ ταὐτὰ τῇ ἀρετῇ, τὴν ἀρετὴν εἶναι τὴν ἠθικὴν ἕξιν προαιρετικὴν μεσότητοσ τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ ἐν ἡδέσι καὶ λυπηροῖσ, καθ’ ὅσα ποῖόσ τισ λέγεται τὸ ἦθοσ, ἢ χαίρων ἢ λυπούμενοσ· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 202:1)
- ὁ δὴ ἐν μεγάλῃ δαπάνῃ τοῦ πρέποντοσ μεγέθουσ προαιρετικόσ, καὶ τῆσ τοιαύτησ μεσότητοσ καὶ ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ ἡδονῇ ὀρεκτικόσ, μεγαλοπρεπήσ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 117:4)