Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀνάγκη τοίνυν, ἐπειδὴ ἡ ἀρετὴ μὲν ἡ ἠθικὴ αὐτή τε μεσότησ τίσ ἐστι καὶ περὶ ἡδονὰσ καὶ λύπασ πᾶσα, ἡ δὲ κακία ἐν ὑπερβολῇ καὶ ἐλλείψει καὶ περὶ ταὐτὰ τῇ ἀρετῇ, τὴν ἀρετὴν εἶναι τὴν ἠθικὴν ἕξιν προαιρετικὴν μεσότητοσ τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ ἐν ἡδέσι καὶ λυπηροῖσ, καθ’ ὅσα ποῖόσ τισ λέγεται τὸ ἦθοσ, ἢ χαίρων ἢ λυπούμενοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 202:1)
ὁ δὴ ἐν μεγάλῃ δαπάνῃ τοῦ πρέποντοσ μεγέθουσ προαιρετικόσ, καὶ τῆσ τοιαύτησ μεσότητοσ καὶ ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ ἡδονῇ ὀρεκτικόσ, μεγαλοπρεπήσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 117:4)
ἔτι κατὰ συμβεβηκόσ ἐστι τοῦ ἐναντίου, καθ’ αὑτὸ δὲ τῆσ μεσότητοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 118:2)
φθείρεται δὴ σωφροσύνη καὶ ἡ ἀνδρεία ὑπὸ τῆσ ὑπερβολῆσ καὶ τῆσ ἐλλείψεωσ, ὑπὸ δὲ τῆσ μεσότητοσ σῴζεται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 20:1)
εἰ δὴ πᾶσα ἐπιστήμη οὕτω τὸ ἔργον εὖ ἐπιτελεῖ, πρὸσ τὸ μέσον βλέπουσα καὶ εἰσ τοῦτο ἄγουσα τὰ ἔργα ὅθεν εἰώθασιν ἐπιλέγειν τοῖσ εὖ ἔχουσιν ἔργοισ ὅτι οὔτ’ ἀφελεῖν ἔστιν οὔτε προσθεῖναι, ὡσ τῆσ μὲν ὑπερβολῆσ καὶ τῆσ ἐλλείψεωσ φθειρούσησ τὸ εὖ, τῆσ δὲ μεσότητοσ σῳζούσησ, οἱ δ’ ἀγαθοὶ τεχνῖται, ὡσ λέγομεν, πρὸσ τοῦτο βλέποντεσ ἐργάζονται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 59:2)
ὅλωσ γὰρ οὔθ’ ὑπερβολῆσ καὶ ἐλλείψεωσ μεσότησ ἔστιν, οὔτε μεσότητοσ ὑπερβολὴ καὶ ἔλλειψισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 72:1)
τριῶν δὴ διαθέσεων οὐσῶν, δύο μὲν κακιῶν, τῆσ μὲν καθ’ ὑπερβολὴν τῆσ δὲ κατ’ ἔλλειψιν, μιᾶσ δ’ ἀρετῆσ τῆσ μεσότητοσ, πᾶσαι πάσαισ ἀντίκεινταί πωσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 93:4)
τῆσ ἐλευθεριότητοσ δὴ μεσότητοσ οὔσησ περὶ χρημάτων δόσιν καὶ λῆψιν, ὁ ἐλευθέριοσ καὶ δώσει καὶ δαπανήσει εἰσ ἃ δεῖ καὶ ὅσα δεῖ, ὁμοίωσ ἐν μικροῖσ καὶ μεγάλοισ, καὶ ταῦτα ἡδέωσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 19:3)
τῆσ ἀρετῆσ γὰρ περὶ ἄμφω οὔσησ μεσότητοσ, ποιήσει ἀμφότερα ὡσ δεῖ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 20:2)
ἀνωνύμου δ’ οὔσησ τῆσ μεσότητοσ, ὡσ ἐρήμησ ἐοίκεν ἀμφισβητεῖν τὰ ἄκρα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 101:3)
εἰ γὰρ καλῶσ ἐν τοῖσ Ἠθικοῖσ εἴρηται τὸ τὸν εὐδαίμονα βίον εἶναι τὸν κατ’ ἀρετὴν ἀνεμπόδιστον, μεσότητα δὲ τὴν ἀρετήν, τὸν μέσον ἀναγκαῖον εἶναι βίον βέλτιστον, <τὸ> τῆσ ἑκάστοισ ἐνδεχομένησ τυχεῖν μεσότητοσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 156:3)
ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξισ, εἰ δὴ πηγή τισ ἦν ὄντωσ τῆσ μεσότητοσ, αὐτὴν τὴν προαίρεσιν ἐοίκεν ἔχειν σπουδῆσ ἀξίαν·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 3 1:3)
οὐ γὰρ ὁ θεὸσ διέστησεν οὐδὲ διῴκισε τὴν οὐσίαν, ἀλλ’ ὑπ’ αὐτῆσ διεστῶσαν αὐτὴν καὶ φερομένην χωρὶσ ἐν ἀκοσμίαισ τοσαύταισ παραλαβὼν, ἔταξε καὶ συνήρμοσε δι’ ἀναλογίασ καὶ μεσότητοσ·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 379)
καὶ τεκμήριον ἔσται τῶν ῥεπόντων οὐ τῇ γῇ μεσότητοσ πρὸσ τὸν κόσμον, ἀλλὰ πρὸσ τὴν γῆν κοινωνίασ τινὸσ καὶ συμφυϊάσ τοῖσ ἀπωσμένοισ αὐτῆσ εἶτα πάλιν καταφερομένοισ.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 8 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION