μεσότης
Third declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
μεσότης
μεσότητος
Structure:
μεσοτητ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- a middle or central position
- a mean between two extremes
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοὺσ λέγοντασ, ὡσ ἐπὶ τῶν λόγων αὐτῶν ἀπόχρη θεωρεῖν ἣν ἔχει τά τε διαστήματα φύσιν αἵ τε ταῦτα συμπληροῦσαι μεσότητεσ, ἐν οἷσ ἄν τισ ἀριθμοῖσ ὑπόθηται χώρασ ἔχουσι δεκτικὰσ μεταξὺ τῶν εἰρημένων ἀναλογιῶν, ὁμοίωσ περαινομένησ τῆσ διδασκαλίασ. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 30 1:1)
- οὓτω μὲν αἱ μεσότητεσ λαμβάνονται. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 16 5:1)
- ἔστι δὲ καὶ ἡ μεγαλοψυχία καὶ ἡ μεγαλοπρέπεια καὶ ἡ ἐλευθεριότησ μεσότητεσ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 84:1)
- οὔσησ δὲ διττῆσ τῆσ εὐτραπελίασ ἣ μὲν γὰρ ἐν τῷ χαίρειν ἐστι τῷ γελοίῳ καὶ τῷ εἰσ αὐτόν, ἐὰν ᾖ τοιονδί, ὧν ἓν καὶ τὸ σκῶμμα ἐστίν, ἣ δ’ ἐν τῷ δύνασθαι τοιαῦτα πορίζεσθαι, ἕτεραι μέν εἰσιν ἀλλήλων, ἀμφότεραι μέντοι μεσότητεσ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 137:5)
- πᾶσαι δ’ αὗται αἱ μεσότητεσ ἐπαινεταὶ μέν, οὐκ εἰσὶ δ’ ἀρεταί, οὐδ’ αἱ ἐναντίαι κακίαι· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 140:1)
- ὅτι μὲν οὖν μεσότητέσ εἰσί τε ἐν ταῖσ ἀρεταῖσ, καὶ αὗται προαιρετικαί, καὶ αἱ ἐναντίαι κακίαι, καὶ τίνεσ εἰσὶν αὗται, καθόλου εἴρηται· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 3:1)
- σχεδὸν δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστα τῶν περὶ τὸ ἦθοσ ἐπαινετῶν καὶ ψεκτῶν τὰ μὲν ὑπερβολαὶ τὰ δ’ ἐλλείψεισ τὰ δὲ μεσότητέσ εἰσι παθητικαί. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 124:1)