μελίλωτον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
μελίλωτον
μελίλωτου
Structure:
μελιλωτ
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- παντοίοισ γε μὴν κεφαλὴν ἀνθέμοισ ἐρέπτομαι, λειρίοισ ῥόδοισ κρίνεσιν κοσμοσανδάλοισ ἰοίσ καὶ σισυμβρίοισ ἀνεμωνῶν κάλυξὶ τ’ ἠριναῖσ ἑρπύλλῳ κρόκοισ ὑακίνθοισ ἑλειχρύσου κλάδοισ οἰνάνθῃσιν ἡμεροκαλλεῖ τε τῷ φιλουμένῳ, ἀνθρύσκου ναρκίσσου φόβῃ τῷ τ’ ἀειφρούρῳ μελιλώτῳ κάρα πυκάζομαι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 32 4:4)
- "τῷ τ’ ἀειφρούρῳ μελιλώτῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 33 3:4)
- ὅτι δὲ καὶ τιθασοὺσ εἶχον αὐτοὺσ ἐν ταῖσ οἰκίαισ Στράττισ παρίστησιν ἐν Παυσανίᾳ διὰ τούτων πολλῶν φλυάρων καὶ ταὧν ἀντάξια, οὓσ βόσκεθ’ ὑμεῖσ ἕνεκα τῶν ὠκυπτέρων, Ἀναξανδρίδησ ἐν Μελιλώτῳ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 70 2:4)
- ἔστι καὶ παρὰ Ἀναξανδρίδῃ ἐν Μελιλώτῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 3 1:2)
- τέγξισ μὲν ὦν ἔλαιον ξὺν χαμαιμήλῳ ἑψηθὲν ἢ νάρδῳ· θέρεοσ δὲ καὶ σίραιοσ Ἑλληνικόσ· ἢν δὲ καὶ ἐπιθέτοισι δέῃ χρέεσθαι, φοίνικεσ ἐν οἴνῳ αὐστηρῷ δευθέντεσ· ἔπειτα λεῖοι ἐσ μᾶζαν τετριμμένοι ξὺν νάρδῳ, ἀλφίτοισι, οἰνάνθῃ, προσηνὲσ θώρηκι ἐπίπλασμα · ψυκτικὸν δὲ καὶ μῆλα θλασθέντα ξὺν μαστίχῃ καὶ μελιλώτῳ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 79)
